Televizyonun Uzaktan Eğitimde Kullanımı

Abstract

Öğretimsel televizyon yayınları, Anadolu Üniversitesi’nin uzaktan öğretim programlarının başladığı günden bu yana, iki temel dağıtım sisteminden biri olarak öğrenenlerine hizmet vermektedir. Programlarda yer alan her ders için ana materyal olan kitapla ilişkili bir dizi televizyon programı Üniversite içinde üretilmektedir. Televizyon programları, öğrenen sayısının büyüklüğü de düşünüldüğünde hem kitlesel eğitime olanak sağlaması hem de öğrenenlerin kolay ulaşabildiği ortamlardan birisi olması nedeniyle sistemin en önemli bileşenlerinden birisidir. Bu nedenle programların izlenebilirliğini arttırmak için yapılacak iyileştirme çalışmaları büyük önem kazanmaktadır. Bu çalışmanın üç temel amacı vardır. Birincisi, uzaktan öğrenenlerin televizyon programlarından öğrenmeye ilişkin özyeterlik yargılarının ne yönde olduğu belirlemektir. İkincisi, özyeterlik algılarının deneyimlerine bağlı olarak değişim gösterip-göstermediği saptayabilmektir. Üçüncüsü ise, uzaktan öğrenenlerin programların sürekli izlenilebilir olmasına yönelik önerilerini almaktır. Elde edilen bulgular değerlendirildiğinde, uzaktan öğrenenlerin öğrenme sürecinde televizyonu etkili bir araç olarak görmelerine rağmen, programları sürekli izlemedikleri görülmüştür. Programların etkililiği, verimliliği ve çekiciliği bağlamında da özyeterlik yargıları beklenilenden düşük bulunmuştur. İleriye dönük olarak, gerek hazırlanacak televizyon programlarının öğrenen açısından etkili, verimli ve çekici olabilmesini sağlamak gerekse programların öğrenenler tarafından sürekli izlenilebilir olmasını sağlamak adına dört farklı boyutta çözüm önerileri geliştirilmiştir. Bunlar; televizyon programlarında öğreticinin rolüne, programların düzenlenmesine, diğer öğretim materyalleriyle ilişkilendirilmesine ve yayın zamanına ilişkin önerileri kapsamaktadır.

Since the initiation of Anadolu University’s distance programs, instructional television has been serving to students as one of the two main delivery systems. For every course in the programs, a series of television programs are being produced in-house in accordance with the textbooks. Due to the fact that it provides mass education and is an easily accessible medium for the students, television is one of the essential components of the system. Thus, improvement initiatives that intend to increase the consumption of television programs among students are crucial to consider. This study carries out three main goals: First, it investigates students’ self-efficacy beliefs for learning from television programs. Second, it examines whether students’ self-efficacy beliefs change in time. Third, it hopes to gather students’ recommendations about improvement of television program usage. According to the findings, students do not follow the programs regularly although they believe that television is an effective medium in distance learning. Self-efficacy levels of the student for effectiveness, efficiency and appeal of the programs were also found lower than expected. Several recommendations under four categories have been developed to improve the effectiveness, efficiency and appeal of the television programs as well as to increase their consumptions. These recommendations are related to roles of instructors in television programs, organization of the programs, interrelation with other learning media, and time of broadcasting.