Türkiye'de Uzaktan Eğitimde Televizyonun Etkileşimli Kullanımı: Olanaklar, Sınırlılıklar ve Çözüm Önerileri

Abstract

Günümüzde iletişim ve bilgi teknolojilerinde yaşanan köklü değişme, gelişme ve dönüşümler toplumsal yaşamın her alanında olduğu gibi eğitim alanında da etkili olmuş, özellikle uzaktan eğitimde bilginin toplanması, işlemlenerek eğitim amacıyla kullanılması için üretimi, diğer öğrenme gereksinmelerinin karşılanması amacıyla saklanması ve yayım ve dağıtımı açısından da öğrenme ve öğretme sürecinde etkileşimliliğin önemini gündeme getirmiştir. Uzaktan eğitimde etkili bir öğrenme ve öğretme etkinliği için, öğrenci-öğrenci, öğrenci-öğretici, öğrenci-kurum ve öğrenci-öğretim materyali ile etkileşim bir zorunluluktur. Uzaktan eğitimde etkileşimin sağlanabilmesi için, öğrenci, öğretici ve öğretim materyallerinin bilgi ve iletişim teknolojilerinin aracılıyla aynı platformda eşzamanlı (senkron) ve eşzamansız (asenkron) olarak buluşması ve görsel-işitsel bilgi paylaşımının sağlanması gerekir. Televizyon, tüm dünyada uzaktan eğitimde zaman, maliyet, TV ' kanal sahipliği ve içeriğin sürekli değişmesi gibi nedenlerle eğitimi destekleyici bir araç olarak ve eşzamanlı etkileşime az olanak verecek şekilde, yaygın ve ekonomik olarak, yazılı materyalleri destekleyen, öğrencide ait olma duygusunu geliştirecek şekilde bant yayın yapılarak kullanılmaktadır. Bu çalışmada, televizyonun uzaktan eğitimde etkileşimli olarak kullanımının olanakları ve sınırlılıkları Anadolu Üniversitesi Açıköğretim Sistemi ve Milli Eğitim Bakanlığı Açık Öğretim Okulları özelinde ele alınacaktır.

The radical changes, developments, and transformations experienced today in communication and information technologies have had great effects upon education as well as all the fields of social life. This has made it important, especially for distance education, to produce, accumulate, and store the educational information and to distribute it by publishing in an interactive manner. Learner-learner, learner-teacher, learner-institution, and learner-teaching material interactions are necessary for an effective teaching-learning activity in distance education. To ensure interaction in distant education, learners, teachers, and teaching materials must come together at the same platform, and auditory- visual information must be shared. Due to time, cost, ownership of TV channel, and continuous change in content, television used in distance education thoughout the world makes the broadcasts in such a way that it gives almost no opportunity for synchronic interactions. It is used extensively to make recorded broadcasts because of low cost, gives little support to written materials, and does not develop sense of belonging in learners. This study deals with the possibilities and limitations of using tv interactively in distance education, particulary in Anadolu University Open Education Faculty and Open Education Schools of Ministery of Education.