İnsan Kaynakları Yönetimi ve Kurumsallaşma

Abstract

Kurumsallaşma, bir açıdan bakıldığında, örgütlerde liderin yerini tutar. Bu anlamda kurumsallaşma, örgütün yüksek bir performans göstermesini sağlayan lider olmadan da aynı performans düzeyinin korunması amacına yöneliktir. Özellikle liderin ömrünün sınırlı olması ve lidere bağlı performansın garanti edilememesi gibi faktörler, kurumsallaşmanın gerekliliği için delil olarak gösterilir. Galileo-Newton evren anlayışının çerçevesi içinde gerçekleştirilen kurumsallaşma, genel olarak “kurucu akıf’ın sürekli kılınması sonucunu doğurduğu için örgütlerin “donma”sına yol açabilmektedir. Sistem ve Kaos düşünceleri, bir anlamda Galileo-Newton evren anlayışını revize etmişlerdir. Son yıllarda geliştirilen Toplam Kalite Yönetimi ve İnsan Kaynakları Yönetimi gibi kavramlar da, kolektif aklın örgütlenebilmesini sağlayarak, bir lidere ihtiyaç duymadan, kurucu aklı aşma olanağı vermekte, böylelikle örgütlerin evrimci bir biçimde kurumsallaşabilmesinin zeminini sağlamaktadır.