İşitme yetersizliği olan öğrencilerin yazılı ürünleri gözden geçirme ve düzeltme evresine duydukları ihtiyacın belirlenmesi

Abstract

Yazılı anlatım, öğrencinin yazmak istediği düşünceleri belirleyerek yazması ve diğer insanlarla paylaşmasına olanak veren bir süreci kapsar. Bu süreçte; sözdizimi, anlam, kullanım gibi yazının içeriğine ilişkin düzeltmelere ihtiyaç duyulabileceği gibi yazının mekanik boyutu olarak bilinen noktalama ve imlaya yönelik düzenlemeler de yapılabilmektedir. Bu araştırmanın amacı, işitme yetersizliği olan öğrencilerin yazı düzeltme çalışmalarında ihtiyaç duydukları; düzeltmenin türünün, biriminin ve düzeltme şekillerinin incelenmesidir. Araştırmaya, işitsel/ sözel yaklaşımla eğitim gören ilköğretim 6., 7. ve 8. sınıflara devam eden 17 işitme yetersizliği olan öğrenci katılmıştır. Araştırma, betimsel model şeklinde desenlenmiş, verileri değerlendirmede yazı düzeltme taksonomisi kullanılmıştır. Araştırma bulguları, işitme yetersizliği olan öğrencilerin, düzeltme türünde bir ekin yerine başka bir ek koyma ve ek ekleme türünde düzeltmeye daha çok ihtiyaç duyduklarını ve düzeltme biriminde daha çok sözcüğe gelen eklerde düzeltme yapıldığını göstermektedir. Düzeltme şekillerinde, öğrenciler hatalarını bularak yardım almadan veya hata gösterildiğinde kendileri düzeltebilmişlerdir. Öğrencilerin hatalarını daha çok dinleyerek düzeltebildikleri görülmüştür. Bu araştırmanın sonuçları, işitme yetersizliği olan öğrencilerin yazılı anlatım becerilerinin gelişiminde birebir ortamlarda gerçekleştirilen yazı düzeltme çalışmalarının önemli olduğunu göstermektedir. Bu çalışmalarda, öğrencilere hatalarını bulma ve düzeltmeleri konusunda fırsatlar sağlanarak doğru bir şekilde model olunması gerekmektedir. Ayrıca yazı düzeltme çalışmalarında, öğrencilerin ihtiyaçları doğrultusunda çeşitli etkinliklerin hazırlanması ve uygulanması, yazılı anlatım becerilerinin gelişimi açısından önemlidir.

The editing and revision stages are an important part of the writing process. This study documented the types of revisions, revision units, and revision methods used during writing conferences with hearing-impaired students. The study included seventeen hearing-impaired students educated with the auditory/oral approach and enrolled in grades six to eight. The study used descriptive methodology. Revision taxonomy was used to evaluate the data. The study findings showed that the most frequent types of errors committed by hearing-impaired students were replacing one type of affix with another, and adding the wrong type of affix to words. In the unit in which the errors were corrected, there was a greater need to perform corrections on the affixes of the words. Students could correct their errors by finding them independently, or having them pointed out during revision. Students were found to correct their mistakes mostly by listening. The results show that one-to-one writing conferences are very important for developing expressive writing among hearing-impaired students.