Kamusal alanda atık seramiklerin kullanımına bir örnek: Şandıgar Kaya Bahçesi Hindistan

Abstract

Kamusal alanlar, toplumun her kesimine ait olan mekânlardır. Dünyada bazı kamusal alanlar diğerlerinden sahip oldukları özellikleriyle ayrılırlar. Mimar Le Corbusier’in Hindistan’ın ilk plânlı şehri olarak tasarladığı Şandigar kenti de sahip olduğu Şandigar Kaya Bahçesi’yle diğer kentlerden ayrılmaktadır. Memur Nek Chand tarafından 1950’lerden itibaren kamuya ait bir alanda kimsenin haberi olmadan birbirinden farklı kentsel ve endüstriyel atık malzemeleri kullanarak inşa edilen Şandigar Kaya Bahçesi, bugün 10 hektarlık bir alan üzerinde birkaç bin heykel, derin vadiler ve patikalarla çevrilmiş alanlarıyla, dünyanın modern harikalarından biri olarak kabul edilmektedir. Bahçe, yapımında yoğun biçimde kullanılmış atık seramikler açısından da dikkat çekicidir. Bu metin, kamusal alan çerçevesi içerisinde, atık seramiklerin kullanımıyla öne çıkan dünyanın en büyük geri dönüşüm parklarından biri olan Hindistan, Şandigar Kaya Bahçesi’nin gizli oluşumunu, parkta bulunan atık seramiklerden biçimlendirilmiş objeleri ve bu büyük kamusal alanı yaratan Nek Chand’in geri dönüşüm fikrine olan katkısını irdelemeyi amaçlamaktadır.