Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin çocukları tanıma ve değerlendirme amaçlı yapılan çalışmalara ilişkin görüşleri

Abstract

Çocukları tanıma ve değerlendirme onlara uygun eğitim ortamları hazırlamanın temel taşıdır. Ülkemizde uygulanan okulöncesi eğitim programları ve ilgili yönetmelikler öğretmenlere bu süreç ile ilgili önemli görev ve sorumluluklar yüklemektedir. Ancak sürecin uygulayıcısı olan öğretmenlerin bu konudaki görüşleri istenilen sonuca ulaşılmasında son derece önemlidir. Okulöncesi eğitim öğretmenlerinin çocukları tanıma ve değerlendirme amaçlı yapılan çalışmalara ilişkin görüşlerini almayı amaçlayan bu araştırma, tarama modelinde olup nitel yöntem kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Çalışma grubunu Eskişehir il merkezinde MEB’na bağlı resmi anaokulları ve ilkokullar bünyesindeki anasınıflarında görev yapan toplam 34 öğretmen oluşturmuştur. Veriler yarı yapılandırılmış görüşmeler ile toplanmış, betimsel analiz yöntemiyle çözümlenmiş ve görüşmelerden doğrudan alıntılarla desteklenmiştir. Araştırma sonucunda elde edilen bulgulara göre; öğretmenler çocukları tanıma ve değerlendirme sürecini gerekli görmekte, genellikle gözlem ve görüşme tekniklerini uygulamaktadırlar. Öğretmenler çoğunlukla gelişim raporu, sistematik gözlem formu, oyun gözlem formu doldurduklarını ve anekdot kaydı tuttuklarını dile getirmişlerdir. Ancak bir bölümü çalışmalarını sistemli bir biçimde yürütürken bir bölümü sistemsiz gözlem yapmakta ve bu çalışmalar daha çok öğrenme merkezlerinde oyun zamanında gerçekleştirilmektedir. Öğretmenlerin çocukları tanıma ve değerlendirme sürecinden elde ettikleri verileri gelişim raporu yazmada, ailelere bilgi verirken ve etkinliklerini planlarken kullandıkları ancak bir bölümünün ise bu bilgileri hiç kullanmadığı belirlenmiştir. Öğretmenlerin çoğunlukla sınıflardaki çocuk sayısının fazla olması nedeniyle tanıma değerlendirme sürecine zaman ayırabilmede ve ailelerle işbirliği yapmada güçlük yaşadıkları görülmüştür. Çocukları tanıma ve değerlendirme sürecinde kullanılan formlarda düzenleme yapılması, sınıflardaki çocuk sayısının azaltılması ve bu süreçte rehber öğretmenlerden yararlanılması öğretmenlerin önerileri arasında yer almıştır.

Identification and assessment of children is the keystone of creating an appropriate educational environments for them. The preschool programs applied in Turkey and related regulations give teachers important duties and responsibilities within the process. However the views of the teachers who are practicers of this process are extremely important to reach the aimed results. This research aiming to get the views of preschool teachers about the practices on children is in survey model and is carried out by using qualitative method. The study group consists of 34 preschool teacher working at independent public preschool and preschool within the primary schools in Eskisehir depending on National Ministry of Education. The data is collected by semi-structured interviews, and analyzed by descriptive analysis method and analysis are supported by direct quotes from the interviews. According to the findings, the teachers find the process identification and assessment of children necessary for kids and they are generally using observation and interview techniques. These teachers stated that they mostly filled progress report, systematic observation form, play time observation form and kept record anecdotes. However, while some of them were working systematically, some of the teachers were making unsystematic observations and these evaluations in the process of were mostly made the free play time activity. It is found that the teachers used information gathered during the assessment process to write a progress report, to inform parents and to plan activities but some of the teachers have never used them at all. It is seen that because of excessive number of students, teachers had difficulty in spending time for identification and assessment of children and collaborating with family. Teachers suggested making regulations on the forms used for identification and assessment of children, reducing the number of students in the classrooms and taking support from school counselor.