Toplam faktör verimliliğinin belirleyicileri: G-7 ve seçilmiş yükselen piyasa ekonomileri üzerine bir uygulama (1992-2013)

Abstract

Ülke ekonomilerinin teknolojik gelişme düzeylerine bağlı olan toplam faktör verimliliği artışları, uzun dönemde ekonomik büyümenin temel belirleyicisi olarak kabul edilmektedir. Bu kapsamda, toplam faktör verimliliği artışı üzerinde etkili olan unsurların belirlenmesi ve politikalar yoluyla bu faktörlerde iyileştirmelerin yapılması uzun dönemde potansiyel büyüme hızlarının artırılması ve sürdürülebilir kılınması açısından büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, G-7 ile Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, G. Afrika, Meksika, Endonezya, Türkiye ve S. Arabistan gibi hızlı gelişmekte olan yükselen piyasa ekonomilerinde (YPE-9) toplam faktör verimliliğinin belirleyicileri 1992-2013 dönemi için ekonometrik olarak ayrı ayrı incelenmektedir. Çalışma sonucunda, G-7 grubunda fiziksel sermaye, bilgi, inovasyon ve teknolojik gelişmişlik düzeyini temsilen kullanılan hemen bütün değişkenlerin toplam faktör verimliliği artışı üzerinde önemli derecede etkili olduğu tespit edilmiştir. Buna karşılık, YPE-9 grubunda sadece fiziksel sermaye yatırımlarının toplam faktör verimliliği artışı üzerinde önemli derecede etkili olduğu belirlenmiştir. Bu sonuçlar inceleme döneminde, G-7 ve YPE-9 grubundaki ülkelerin uzun dönemde ekonomik büyüme performanslarının sürdürülebilirliği açısından farklılaşmalarının büyük ölçüde bilgi, inovasyon ve teknolojik gelişmişlik düzeyini temsilen kullanılan göstergelerden kaynaklandığını ortaya koymaktadır.

Total factor productivity increments depend on the technological advancement level of the country economies are accepted as the primary determinant of economic growth in the long term. In this context, determining the effective factors on the total factor productivity increment and being made improvements on these factors via policies have a place in increasing and make the potential growth rate sustainable in the long run. In this study, the determinants of total factor productivity for the fast-growing emerging market economies (EME-9) such as Brazil, Russia, India, China, South Africa, Mexico, Indonesia, Turkey and Saudi Arabia with G-7 countries are econometrically analyzed one by one for the period of 1992-2013. It is found at the end of the study that almost all variables used to represent the physical capital, knowledge, innovation and technological development level in the G-7 group are significantly active on the total factor productivity increment. On the other hand, it is pointed out through our research that just the physical capital investments in the EME-9 group are substantially influential on the total factor productivity increase. These results reveal for the investigation period that the differentiations of the counties in G-7 and EME-9 groups in terms of the sustainability of economic growth performance in the long-term mostly result from the indicators used on behalf of the knowledge, innovation, and technological advancement level.