Çevre kalitesi açısından yakınsama hipotezine yeni bir bakış: Ekolojik ayak izi ve kulüp yakınsamaya dayalı ampirik bir analiz

Abstract

Çevre kalitesinin giderek bozulmasıyla birlikte iktisatta çevreci bir dönüşüm süreci başlamış, çevre ekonomisi, doğal kaynaklar ekonomisi ve ekolojik iktisat gibi alanlar ilgi çekmeye başlamıştır. Bu çerçevede çevresel unsurları temsil eden değişkenler kullanılarak ekonometrik analizler yoluyla politika önerileri oluşturulmaya çalışılmaktadır. Ancak literatürde bu alanla ilgili önemli kısıtlardan bir tanesi de çevreyi temsil edecek kapsamlı bir değişkene ihtiyaç duyulmasıdır. Bu ihtiyaca yönelik olarak ekolojik ayak izi’nin son yıllarda çevreyi kapsamlı bir şekilde temsil eden bir gösterge haline geldiği iddia edilmektedir. Dolayısıyla bu çalışma 1961-2009 dönemi için ekolojik ayak izi üzerinden çevresel yakınsama hipotezi’ni test etmektedir. Bunun için Phillips ve Sul (2007) tarafından özellikle panel gruplar için yakınsama hipotezini test etmek amacıyla geliştirilmiş olan ve ülkelerden kaynaklı heterojenliği dikkate alarak ortak özellikler taşıyan grupları kümeleyen kulüp yakınsama testi kullanılmaktadır. Elde edilen sonuçlar bir bütün olarak çevresel yakınsama hipotezinin geçerli olmadığını ancak yakınsayan kulüplerin olduğunu göstermektedir.

An ecological transformation has started in economics in conjunction with increasing environmental threats and conservationist fields attract great attention such as environmental economics, resources economics and Ecological economics. In this framework, policy recommendations have been made by using environmental variables through econometric analysis. However, an important constraint is that any variable that comprehensively represent the environment is neded. Fortunately, ecological footprint has been a comprehensive environmental indicator in recent years. This paper analyzes environmental convergence hypothesis by using ecological footprint data from 1961-2009. Panel Club convergence test allowing for a wide range of possible time paths and individual heterogeneity and clustering panels into club convergence groups developed by Phillips and Sul (2007) is used. Results disconfirm the environmental convergence hypothesis as a whole. Convergent clubs, however, are produced.