The effect of pronunciation on unplanned and planned speaking exam scores

Abstract

Bu çalışma, parçalı ve parçalar üstü sesletim öğelerinin planlı ve plansız konuşma sınavlarındaki etkisini ölçmeyi hedeflemektedir. Bu amaçla, bir karma araştırma yöntemi desenlendi. Araştırmanın nicel tarafı için, İngilizce öğrenen 82 Türk katılımcı spontane konuşma sınavına ve sunumlara çağırıldı. Notlandırma süreci için, sözlü anlatım performanslarını değerlendirmek üzere detaylı telaffuz kısmı içeren bir rubrik hazırlandı ve kullanıldı. Araştırmanın nitel kısmı içinse, gösterdikleri telaffuz performanslarıyla ilgili görüşlerini ve sınav tipine dair tercihlerini belirlemek amacıyla, 18 katılımcı üç sorudan oluşan yarı yapılandırılmış görüşmeye davet edildiler. Araştırma sonuçları sesletimin iki sınav tipinde de önemli bir rol oynadığını ortaya koydu ve iki sınav üzerinde de en büyük rolü oynayan faktörünse tonlama öğesi olduğu anlaşıldı. Tüm sonuçlar değerlendirildiğinde, sözlü performansı ölçen sınav sonuçları üzerinde, parçalar üstü sesletim öğelerinin parçalı sesletim öğelerinden daha büyük bir role sahip olduğu görüldü. Bu sebeple, derslerde parçalar üstü sesletim öğelerinin pratik edilmesi önerildi. Dikkat çeken başka bir bulgu ise, öğrencilerin hazırlanarak geldikleri sınavlardansa, spontane konuşmalarını gerektiren plansız sınav türünde, telaffuz bakımından daha iyi performans göstermiş olmalarıdır. Bu çalışma, bunların yanı sıra, ortografinin, sınırlı dikkat alanının ve kaygının negatif etkilerini ortaya koymuş ve bazı çözüm önerileri sunmuştur. Öğrencilerin yakındığı kemikleşmiş hataların düzeltilmesinde Duy-Seslet Metodunun kullanılması ve yine öğrencilerin tercihi üzerine derslerde seslerin ve kelime vurgularının Uluslararası Fonetik Alfabe ile öğretilmesi önerilmiştir.