Yunus Emre'yle sohbet üstüne

Abstract

Tasavvufi litertürde çok derin anlamları olan sohbet, genel anlamıyla ‘kısa süre de olsa birlikte olmak anlamında Arapça bir sözcüktür. Genel olarak ise ‘arkadaşlık edip ünsiyet kurmak, bedenle ya da gönülle uzun süre beraberlik hali, dinî veya dünyevî konuların konuşulduğu toplantı’ gibi manalarda kullanılır. Tasavvufta sohbetin ayrı bir yeri ve önemi vardır. Yaygın olarak, şeyhin ya da âlimin sözlerini dinlemek üzere düzenlenen toplantılara sohbet denir. Bundan dolayı özellikle mutasavvıf şairler eserlerinde sohbetin adabına ve önemine yönelik ifadelere sık yer vermişlerdir. Yunus Emre de şiirlerinde sohbet’e ve sohbetin önemi ve işlevine yönelik duygu ve düşüncelerine sıklıkla yer vermiştir. Bu çalışmada Yunus Emre’nin şiirlerinde yer alan sohbet metaforu detaylı olarak incelenmeye çalışılmıştır.