Covid-19 salgını sürecindeki uzaktan eğitim modeline yönelik sosyal hizmet öğrencilerinin görüşleri

Abstract

Bu çalışmanın amacı, Covid-19 Pandemi sürecinde başlatılan zorunlu uzaktan eğitim modelinin işleyişi, uygunluğu, etkililiği, verimliliği ve uygulama temelli bir meslek olan sosyal hizmet derslerinin bu şekilde sunulmasının uygunluğu konusunda sosyal hizmet öğrencilerinin görüşlerinin belirlenmesidir. Bu çalışmada, genel tarama modeli esas alınmıştır. Çalışmaya 824 öğrenci katılım sağlamıştır. Covid-19 pandemisi nedeniyle katılımcılarla yüz yüze görüşme olanağı olmadığından e-anket yöntemi kullanılarak veriler toplanmıştır. Sosyal hizmet öğrencilerinin %77,5’i uzaktan eğitimin uygulamalı derslerinin etkili verilmesini olumsuz etkilediğini; %93,2’i örgün eğitimin uzaktan eğitim modelinden daha verimli olduğunu; %78,1’i uzaktan eğitimin yüz yüze eğitimin sağladığı olanakları sunamadığını; %80,6’sı uzaktan eğitimin uygulamalı dersleri öğrenmeyi kısıtladığını; %76,2’si uzaktan eğitimin yaşam stiline uygun bulmamakta; %92.3’ü uzaktan eğitimin öğrenciyi daha aktif hale getirmediğini; %74,8’i uzaktan eğitim ihtiyaç duyduğu eğitimler için uygun bir alternatif olarak görmediğini; %85’i eğitimimin en iyi şekilde gerçekleşmesi için yüz yüze etkileşimin gerekli olduğuna inanmakta; %28,2’i uzaktan eğitim gereksiz bulmakta, %50’si gerekli bulmakta; %41,7’si uzaktan eğitimi etkisiz bir eğitim modeli olarak görmekte, %21,8’i kararsız ve %36,4’ü ise etkili bir eğitim modeli olarak görmekte; %76,5’i uzaktan eğitim öğrencilerin sosyalleşme gereksinimlerini engellediğini; %75’i uzaktan eğitimde öğrencinin pasif kaldığını; %58,5’i uzaktan öğretimin gelecekte yüz yüze eğitimden daha çok tercih edileceğini düşünmemektedir.