Osmanlı eğitiminin İstanbul basınına zaman içindeki yansımaları (1918-1919)
Künye
Patoğlu, E, B. (2025). Osmanlı eğitiminin İstanbul basınına zaman içindeki yansımaları (1918-1919). Anadolu Journal of Educational Sciences International (AJESI), 15 (1), 217-249.Özet
Osmanlı Devleti’nde basın tarihi oldukça zengin ve renkli bir geçmişe sahiptir. Bu süreçte pek çok farklı gazete, dergi ve diğer yayın organları ortaya çıkmıştır. İlk Osmanlı resmi gazetesi, 1831 yılında Takvîm-i Vekāyi’ adıyla yayımlanmaya başlamıştır. Gazetede ilk olarak sadece padişahın emirleri ve devlet işlerine dair duyurular yayımlanmaktayken sonraları ulusal ve uluslararası olaylara dair haberler ve makaleler de yayımlanmaya başlanmıştır. Takvîm-i Vekāyi’’nin yayımlanmasından sonra Osmanlı basını hızla gelişme göstermiştir. Nitekim 19. yüzyılın sonlarına doğru, İstanbul ve diğer şehirlerde pek çok gazete ve dergi yayımlanmaya başlamıştır ki bunlar arasında Servet-i Fünûn, Şehbal, Tercümân-ı Hakîkat ve Sabah gibi ünlü gazeteler de bulunmaktadır. Bunun yanı sıra edebiyat ve sanat ağırlıklı Mecmûa-i Fünûn ve eğitim konularını içeren Maarif-i Umumiye Nezareti Mecmuası gibi edebiyat ve ilim dergileri de yayımlanmıştır. Bu süreli yayınlar, özellikle devletin önemli siyasi ve sosyal değişimler geçirdiği geç Osmanlı döneminde, kamuoyunun şekillenmesinde ve yeni fikirlerin yayılmasında oldukça önemli bir rol oynamıştır. Bu çalışmanın amacı, II. Meşrutiyet Dönemi’nde yayın hayatına dâhil olan Zaman gazetesinde yer alan sultânî, dârülmuallimîn, dârülmuallimât ve dârülfünûn gibi kurumlar başta olmak üzere Osmanlı Devleti’nde faaliyet gösteren eğitim kurumlarına, bu kurumların gelişimi için uygulanan politikalara, eğitim yönetimine ve bu minvaldeki eğitime yönelik haberleri incelemektir. Çalışmada doküman analizi ile elde edilen veriler nitel araştırma türlerinden içerik analizi yöntemi ile incelenmiş ve analiz edilmiştir. Yayın hayatı boyunca 480 nüshası yayımlanan Zaman gazetesinde eğitimle ilgili toplam 332 habere yer verildiği tespit edilmiştir. Bu haberlerin %36,75’inin Eğitim Reformları ve Politikaları, %23,80’inin Eğitim Yönetimi, %21,39’unun Eğitimin Sosyal ve Kültürel Etkileri, %13,25’inin Eğitim Kurumlarının Gelişimi, %4,82’sinin ise Eğitim Süreci ve Değerlendirme ile ilgili olduğu sonucuna ulaşılmıştır.
Kaynak
Anadolu Journal of Educational Sciences International (AJESI)Cilt
15Sayı
1Bağlantı
https://hdl.handle.net/11421/29202Koleksiyonlar
- Cilt:15 Sayı (1) [14]