Bilgi ve iletişim teknolojisi dersinin öğrenci merkezli eğitim yaklaşımıyla işlenmesinde karşılaşılan sorunlar : Eskişehir ili örneği

Abstract

Bu araştırma ile ortaöğretimde Bilgi ve iletişim Teknolojisi dersinin öğrenci merkezli eğitim yaklaşımıyla işlenmesinde yaşanan sorunlar belirlenmeye çalışılmıştır. Yaşanan sorunlar, öğrenci, öğretmen, okul ve öğretim programı boyutlarında incelenmiştir. Ayrıca sorunların, öğretmenlerin cinsiyet, eğitim düzeyi, görev türü, mesleki kıdemi ve daha önce Öğrenci Merkezli Eğitim (ÖME) konusunda bir eğitime katılıp, katılmamalarına göre değişme durumları da incelenmiştir. Araştırmanın verileri, 2005-2006 eğitim-öğretim yılında Eskişehir il merkezindeki ortaöğretim okullarında Bilgi ve İletişim Teknolojisi dersini yürüten 37 öğretmene uygulanan ve araştırmacı tarafından geliştirilen anket ile toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde t-testi, tek yönlü varyans analizi, Kruskal Wallis testi, eşit varyansı ölçen Levene testi ve Kolmogorov-Smimov testlerinden yararlanılmıştır. Boyutlara göre karşılaşılan sorunlar incelendiğinde; öğrenci boyutunda, öğrenci niteliklerinin öğrenci merkezli eğitime uygun olmamasından kaynaklanan sorunların derste yapılması gereken etkinlikleri engellediği sonucuna varılmıştır. Öğretmen boyutunda derste yapılması gereken etkinlikleri engelleyen soruna rastlanmamıştır. Okul boyutunda, öğretmen ve öğrencinin yapması gereken etkinliklerde okul olanaklarının sınırlılıklarıyla karşılaştıkları ve ders saatinin azaltılmasının derste yapılması gereken etkinlikleri engellediği sonuçlarına ulaşılmıştır. Öğretim programı boyutunda, programın öğrenci merkezli eğitim yaklaşımına uygun hazırlanmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Öğrenci, öğretmen, okul ve öğretim programı boyutlarında yaşanan sorunların öğretmenlerin cinsiyet, eğitim düzeyi, okuldaki görevleri, meslekteki kıdemleri ve daha önce öğrenci merkezli eğitim alıp almama durumlarına göre anlamlı bir fark göstermediği bulunmuştur.