İlköğretim görsel sanatlar dersi öğretim programındaki görsel sanat kültürü öğrenme alanının uygulanmasına ilişkin sınıf öğretmenlerinin görüşleri

Abstract

Yaşadığımız çağın en önemli gereklerinden biri yaratıcı, üretken, estetik duygusu gelişmiş ve çevresini güzelleştirebilen, sorgulayan, yorumlayan, sanata karşı ilgi ve sevgi duyan, kültürlü insanlar yetiştirmektir. Günümüz toplumunun gereksinim duyduğu bu niteliklere sahip insan tipini yetiştirmede sanat eğitiminin rolü çok büyüktür. Sanat eğitiminin bireylere sağladığı kazanımların çocuklara en etkili biçimde kazandırıldığı basamak ise ilköğretimdir. Sanat eğitiminin ilköğretim basamağındaki uygulama alanlarından biri olan Görsel Sanatlar dersi, çocuğun bu yönde gelişmesinde önemli rol oynamaktadır. Görsel Sanatlar dersinin amacına ulaşabilmesi ve hedeflediği davranışların öğrencilere kazandırılabilmesi ise, dersin 2006 yılında uygulamaya konan yeni öğretim programının tam olarak uygulanması ile sağlanabilir. Yenilenen Görsel Sanatlar Dersi Öğretim Programının önemli özelliklerinden birisi, dersin içerik boyutunun “görsel sanatlarda biçimlendirme”, “görsel sanat kültürü” ve “müze bilinci” olarak üç öğrenme alanı çatısı altında toplanmasıdır. Programın amacına ulaşabilmesi, bu öğrenme alanlarının her birine eşit değer vererek uygulamaya çalışmakla mümkün olmaktadır. Özellikle görsel sanat kültürü öğrenme alanı, sanat eğitiminin disiplinleri olan “sanat eleştirisi”, “sanat tarihi” ve “estetik” alanlarının bir bütün olarak ele alındığı bir öğrenme alanı olup; içeriğindeki etkinliklerle öğrencilerin, eleştiren, sorgulayan,kendini ifade edebilen, sanattan anlayan ve sanata değer veren, estetik duygusu gelişmiş, bilinçli sanat tüketicisi olarak yetiGebilmelerinde ayrı bir öneme sahiptir. Bu araştırmanın amacı, Görsel Sanatlar Dersi Programı içindeki öğrenme alanlarından biri olan “görsel sanat kültürü” öğrenme alanının uygulanmasına yönelik ilköğretim I. basamakta Görsel Sanatlar dersi eğitimi veren sınıf öğretmenlerinin, görüşlerini belirlemek ve bu öğrenme alanına yönelik uygulamada neler yaptıkları ve ne tür zorluklarla karşılaştıklarını ortaya koymaktır.