Pragmatic Functions of Interrogatives in the Conversations of Monolingual Turkish-Speaking Children
Abstract
Doğal dillerde yapı-işlev ilişkisi karmaşık bir olgudur. Tek bir işlev birden fazla yapı ile gerçekleştirilebildiği gibi tek bir sözdizimsel yapı birden fazla işlevi yerine getirmek amaçlı kullanılabilir. Örneğin soru cümleleri temel işlevleri olan soru sormak dışında rica etmek, öneride bulunmak gibi farklı edimsel işlevleri için kullanılabilmektedir. Aynı şekilde, sorulan sorular da bağlam içinde farklı anlamlar ifade etmektedir. Bu çalışmada, anadili Türkçe olan tekdilli çocukların grup söyleşilerinde sordukları sorular edimbilim açısından incelenmiştir. Bulgular, soruların işlevlerinin belirlenmesinde hem bağlamın hem de konuşucuların birbirine karşı olan ilişkilerin rol oynadığını göstermiştir. Bilgi soran soruların ve işlem başlatma sorularının sık olarak kullanılması konuşucuların birlikte tamamlamaya çalıştıkları göreve odaklanmalarından kaynaklanmaktadır. Çünkü sorularla, göreve odaklı bilgi istemekte ve ileri sürdükleri fikirleri onaya sunmaktadırlar. Diğer yandan, yaptıkları görevin işbirliği yapmalarını gerektirmesi fikir sorularının daha az kullanılmasına yol aç- mıştır. Katılımcıların bu eğilimi, yaptıkları görevin ve kendi aralarındaki sosyal ilişkilerin, kültürel ve sosyal çevreden daha etkili olduğunu göstermektedir Form and function relationship in discourse is important as different functions can be expressed through one form. Interrogatives in discourse can perform more than one act such as questions, offers, requests. Questions also serve different functions in discourse such as “attracting attention, asking for information, confirmation and clarification” and many others. In this study, we studied the pragmatic functions of interrogatives in group conversations of monolingual Turkish-speaking children. The findings show that the functions of questions are determined not only by context but by personal relations as well. Questions that seek information and that propose action are frequently asked since participants in the study work in groups in a collaborative task. Through these questions, participants ask for information related to the task and ask for permission, request an object or suggest ideas on the task they deal with. On the other hand, the collaborative nature of the task does not lead to questions used to ask for opinions. The tendency which the participants display suggests that the nature of the task and social relations are more effective than the social and cultural environment
Source
Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler DergisiIssue
Özel SayıURI
http://www.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWpZeE1qSTBOQT09https://hdl.handle.net/11421/11158
Collections
- Makale Koleksiyonu [791]
- TR-Dizin İndeksli Yayınlar Koleksiyonu [3512]