Tensikat-ı mülkiyye:İzmit ve Gelibolu uygulaması

Abstract

Tensikat-ı mülkiyye; Osmanlı Devleti’nin ülkenin zenginleşmesi halkın refah seviyesinin yükseltilmesi adına uygulamaya koymak istediği programın adıdır. Ekonomik gelişmeyi engelleyen sorunların tespit edilip çözümlenmesi yanında, düzenleyici ve teşvik edici tedbirleri de kapsar. Bu amaçla 1845 yılı içinde, merkezi ve mahalli düzeyde inceleme çalışmalarına başlanır. Ne var ki, bütçe koşulları ciddi araştırma sonuçları ile ortaya çıkarılan ve ekonomik sosyal gelişmeyi sağlayacak bu tedbirlerin aynı anda alınmasını engeller. Bu nedenle Tensikat-ı mülkiyye programı, 1846 yılı içinde, İzmit ve Gelibolu sancaklarında uygulanır. Bu çalışma; Tensikat-ı mülkiye programının “pilot bölge” olarak nitelenen İzmit ve Gelibolu sancaklarındaki, bu ilk uygulama biçimini yansıtma amacındadır.

Tensikat-ı mÜlkiye is the name of the policy which The Ottoman Empire intended to put into practice in order to raise the public's standards of living and to enrich the country. The programme included taking the organizing and encouraging measurements as well as determining and solving the problems hindering the economic growth. For the purpose of this: This purpose, in 1845, central and local levels will begin to review work. However, budget requirements with the results of serious research interests and the economic, social development will help to prevent the measures taken at the same time. This study is related with the programme of Tensikat-ı mÜlkiye in Nicomedia and Gallipoli Counties which were described as Developmental Areas”.In this regard, it aims to reflect the first methodology of the practice of the local developmental plan of The Ottoman Empire.