Otizm Spektrum Bozukluğu İle Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu Arasındaki İlişkinin Regresyon Analizi İle İncelenmesi
Abstract
Otizm Spektrum Bozukluğu (OSB) ile Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu (DEHB), birbirlerinden ayrı olarak tanımlanan nöro-gelişimsel yetersizliklerdir ve DSM-IV'e göre eş zamanlı tanılandırılmamaktadırlar. Bununla birlikte alan yazında bu iki yetersizliğin birbirine eşlik eden yetersizlik (komorbite) olduğuna dair önemli bulgular da yer almaktadır (Ames ve White, 2011; Rao ve Landa, 2014). DSM-V'te ise OSB ile DEHB'nin eş zamanlı tanılandırılabilmektedir. Bu çalışmanın amacı, bu iki nörogelişimsel yetersizliğin birbiri ile ilişkisini araştırmaktır. Bunun için Conners Öğretmen Dereceleme ÖlçeğiYenilenmiş Kısa Formu'ndan (CÖDÖ-YK) elde edilen puanların Gilliam Otistik Bozukluk Derecelendirme Ölçeği-2-TV'den (GOBDÖ-2-TV) elde edilen otizm indeks puanını ne kadar yordadığı incelenmiştir. Veriler 4-14 yaş OSB ile tanılanmış 50 öğrenci üzerinden bu öğrencilerin öğretmenleri aracılığıyla toplanmıştır. CÖDÖ-YK'nın alt ölçek puanlarının GOBDÖ-2-TV otizm indeks puanını (OİP) ne kadar yordadığı standart çoklu regresyon analizi ile analiz edilmiştir. CÖDÖ-YK alt ölçeklerinin ve DEHB indekslerinin GOBDÖ-2TV OİP puanı ile orta düzeyde ve anlamlı bir ilişki içerisinde olduğu görülmüştür. Although Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD) and Autistic Spectrum Disorder (ASD) have been classified as two separate neuro-cognitive disorders and cannot be codiagnosed according to DSM IV, in the literature there are convincing amount of evidence indicating comorbidity of these two disorders (Ames and White, 2011; Rao and Landa, 2014). According to DSM-V, both neuro-cognitive disorders can be diagnosed. The purpose of this study is to investigate the relationship between ADHD and ASD. In order to understand this relationship, how scores obtained from Conners Teacher Rating Scale-Revised Short (CTRS-RS) predict the Autism Index Scores (AIS) obtained from Gilliam Autism Rating Scale-2 (GARS-2) were analyzed. The data were collected from school teachers about 50 students with ASD. The predictive power of CTRS-RS subscales on GARS-2 AIS measured via standard multiple regression analysis. The subscales of CTRS-RS and ADHD indices revealed moderate and significant relationship with AIS obtained from GARS-2.
Source
Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi DergisiVolume
16Issue
2URI
http://www.trdizin.gov.tr/publication/paper/detail/TWpVeE1EQXhNUT09https://hdl.handle.net/11421/14322