Sınıf içi söylemlerde dilsel davranış olarak bulmaca çözme örnekçesinin analizi
View/ Open
Access
info:eu-repo/semantics/openAccessDate
2012Author
Anadolu Üniversitesi
Karasu, Gönül
Metadata
Show full item recordCitation
Karasu, G. (2012). Sınıf içi söylemlerde dilsel davranış olarak bulmaca çözme örnekçesinin analizi. Anadolu Journal of Educational Sciences International (AJESI), 2 (2), 29-42.Abstract
Bilmece çözmek bireyin çocukluğunda öğrendiği dilsel bir davranış örnekçesidir. Bu dilsel davranış
daha sonraki yıllarda gerek günlük yaşamın akışında gerek kurumlar içerisinde sıklıkla başvurulan
bir tür bilgiye ulaşma yoludur. Ancak bilmece çözme örnekçesi kurumların gereksinimine göre
farklılık göstermektedir. Bu araştırmanın amacı günlük yaşamda kullandığımız dilsel davranışlarda
yer alan bilmece çözme oyununun üniversitede sınıf içi iletişimde kullanılıp kullanılmadığını,
kullanılıyorsa sınıf içi iletişimde nasıl kullanıldığını ortaya koymaktır. Bu durum çalışması Anadolu
Üniversitesi Mimarlık-Mühendislik Fakültesi Türk Dili dersinde altı ders saati ses kaydı ile veri
toplanarak gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın verileri bilmece çözme oyununun Türk Dili dersinde
kendine özgün yapılarıyla dilsel davranış olarak yerini aldığını göstermiştir. Ders içindeki bilginin
işlenmesine ve bilgiler arası köprülerin kurulabilmesine yardımcı olan bu dilsel davranışın bilinçli
kullanımı sınıf içinde öğrencilerin ortak bilgisinin işlenmesinde yardımcı olmaktadır. Buna ek
olarak, öğretim elemanı tarafından öğrencilerde var olan ortak bilginin üzerine eklenecek yeni
bilginin daha etkin ve üretken aktarımını da sağlayabileceği görülmüştür. Riddle-solving is a pattern of linguistic behaviour of an individual, whom s/he learns in childhood.
This linguistic behaviour is a kind of path to be utilized to attain the knowledge both in the flow of
the daily life and among the institutions in the following years. However, riddle-solving pattern
displays variety according to the requirements of institutions. The aim of this study is to analyse if
riddle-solving patterns of the language are used in the classroom communication at the university
and how they are used in the classroom discourse. This case study was performed by recording
six class hours from the Turkish Language course to gather data at the faculty of Engineering and
Architecture of Anadolu University. The findings of the study revealed that riddle solving game is
placed as a speech behavior in the Turkish classes with their own structure. It is thought that
frequent use of this speech behaviour, contributing to the learning process, has a bridge function
between the current and the new information. Additionally, it can contribute conveying new
information which will be attached to the already existed knowledge of learners more effectively
and productively by the lecturer.