Ülkemizde tüketime sunulan tarçın örneklerinin kalite kontrolü ve kumarin analizi

Abstract

Tarçın, bazı Cinnamomum Schaeff. (Lauraceae) türlerinin kurutulmuş kabuklarından elde edilen bir drogtur. Dünyanın en eski ve en sık tüketilen baharatları arasındadır. Yüzlerce tarçın çeşidi bilinmesine rağmen yaygın olarak dört tip tarçın ticari bakımdan öne çıkmaktadır. Ekonomik açıdan değerli bu tarçın türleri, Cinnamomum verum J. Presl, Cinnamomum cassia (L.) J. Presl, Cinnamomum burmanni (Nees & T.Nees) Blume ve Cinnamomum loureiroi Nees'dir. Tez kapsamında toplam 25 adet tarçın örneği ile çalışma yapılmıştır. Tarçın numunelerinden hidrodistilasyonla elde edilen uçucu yağların bileşimleri GK-AİD ve GK/KS sistemleri ile belirlenmiş, %0.1'den büyük bileşenlerin bağıl yüzde miktarları belirlenmiştir. Yapılan analizler sonucunda uçucu yağlarda ana bileşenin trans- sinnamaldehit (%69-96) olduğu belirlenmiştir. Bu majör bileşik dışında cis- sinnamaldehit, sinnamil asetat, ?-terpineol, öjenol, bornil asetat, sinnamil asetat, ?- kopaen, ?-murulen, ß-karyofilen gibi mono ve seskiterpenler ile kumarin saptanmıştır. Örneklerden hazırlanan etanol ekstreleri ve 6 farklı örnekten hazırlanan soğuk ve sıcak su ekstreleri için kumarin miktar tayini yapılmış ve her iki sistemde de (YPSK, GK/AİD) %95 benzer sonuçlar elde edilmiştir. Toplamda 4 örnek C. verum ve C. cassia olarak anatomik ve morfolojik karakterleri ile kolayca diğer türlerden ayırt edilmiştir. 25 örneğin 13'ü C. burmanni, bir tanesi C. loureiroi olarak tespit edilmiştir. Ayrıca başlıca 4 tip olarak sınıflandırılan tarçın çeşitlerinin mikroskobik karakterlerine uymayan 2 farklı anatomide tarçın örnekleri tespit edilmiştir. 25 örnek arasında Türkiye pazarından toplanan 23 tarçın örneğinin 22 adetinin cassia tip tarçın olduğu, kumarin miktarının 24 kata kadar değişkenlik gösterebildiği tespit edilmiştir. Bu nedenle cassia tip tarçınların türüne bakılmaksızın, belirli miktarın üzerinde kullanımının güvenli olmadığı düşünülmüştür.