Temel bir insan hakkı olan gıdaya erişim: Covid-19 krizinde kent gıda ilişkisini 30 büyükşehir üzerinden yeniden düşünmek

Abstract

Kimsenin geride kalmadığı, sürdürülebilir, eşitlikçi ve kapsayıcı bir dünya için yeterli düzeyde gıdaya erişim temel bir insan hakkıdır. Başta dar gelirli ve kırılgan gruplar olmak üzere herkesin gıdaya erişimi güvence altına alınmalıdır. Birleşmiş Milletlerin 2030 Sürdürülebilir Küresel Amaçlarından ikincisi olan “Açlığa Son” hedefi ile ülkeler açlığı bitirmeyi, gıda güvenliğine ve iyi beslenmeye ulaşmayı, sürdürülebilir tarımı desteklenmeyi taahhüt etmişlerdir. Bu hedefin gerçekleştirilmesinde merkezi ve yerel yönetimlere önemli görev ve sorumluluklar düşmektedir. Yerel yönetimler insanların gündelik hayat deneyimlerine en yakın kamu kurumları olarak gıdaya erişim, gıda güvencesinin sağlanması ve iyi beslenmenin temin edilmesinde kritik aktörlerin başında gelmektedir. Çalışmanın amacı, Türkiye nüfusunun %78’ini barındıran 30 büyükşehir belediyesinin gıda yönetimi ve tarım politikalarını karşılaştırmalı perspektifle analiz etmektir. Bu amaca yönelik olarak, büyükşehir belediyelerinin 2020-2024 Stratejik Planları ve 2020 yılı Faaliyet Raporları gıdaya erişim, gıda güvenliği ve sürdürülebilir tarım odağında taranmıştır. Bununla birlikte, kentlerin Covid-19 gibi küresel krizler karşısında kendi kendini besleyebilmesine ve dirençliliğinin artmasına yönelik somut öneriler sunulmuştur.