Göç yönetiminde kanıta dayalı politika yaklaşımı

Abstract

Kamu politikası, modern toplumların ekonomik ve toplumsal ilişkilere müdahalede başvurduğu araçların başında gelmektedir. İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde kurumsallaşan ve bilimsel bir çalışma alanı olma özelliği kazanan kamu politikası, politika yapımında rasyonalizasyon süreçlerinin hız kazanmasında etkili olmuştur. Bilim ve politika arasındaki bağın güçlenmesi sonucunda ampirik araştırmalar, politika yapım sürecinin temel unsurlarından biri hâline gelmiş ve karar alma süreçlerinde politika yapıcılar için birer referans noktası oluşturmuştur. 1990 sonrası dönemde ise kamu politikası üretimi, ampirik araştırmalardan elde edilen verileri kanıt formuna dönüştürerek politika önerilerinin etkililiğini arttırmayı hedefleyen bir girişim olarak ortaya çıkan kanıta dayalı politika anlayışı çerçevesinde ele alınmaya başlanmış ve rasyonalizasyon sürecinde yeni bir döneme geçilmiştir. Günümüzde hacmi ve hızı giderek artan göç hareketleri yönetilmesi zorunlu olan bir alan olarak kabul edildiğinden kanıta dayalı politika anlayışı göç politikalarına ve kamu politikasının önemli bir ayağını oluşturan göç yönetimi alanına da tesir etmiş ve bu anlayış çerçevesinde özellikle merkez ülkeler tarafından kanıta dayalı göç politikaları oluşturulmaya başlanmıştır. Bu çalışmada kanıta dayalı politika anlayışının kurumsallaşma süreci kavramsal ve kurumsal perspektiften ele alınmış, göç yönetiminde kanıta dayalı politika anlayışının gelişimi hakkında bilgi verilmiştir. Çalışmada, göç yönetiminde kanıta dayalı politika anlayışı merkez ülke örnekleri üzerinden ele alınarak ilgili anlayışın göç politikalarının etkililiğinin arttırılmasındaki öneminin vurgulanması amaçlanmıştır.