Dijital hikâye kullanımının ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerine etkisi

Abstract

Bu araştırmanın amacı, dijital hikâye temelli Türkçe dersinin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin okuduğunu anlama becerilerine etkisini belirlemektir. Araştırmada yöntem olarak ön test son test kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmanın katılımcılarını Diyarbakır ili Silvan ilçesine bağlı köylerde öğrenim gören 46 dördüncü sınıf öğrencisi oluşturmuştur. Bu öğrencilerden 23 tanesi kontrol grubunu, 23 tanesi ise deney grubunu oluşturmuştur. Araştırma 2022-2023 eğitim-öğretim yılında 10 hafta süreyle gerçekleştirilmiştir. Deney ve kontrol grubu öğrencilerinin uygulama öncesi okuduğunu anlama düzeyleri, dört okuma parçası ve bunlara bağlı toplam yirmi dört sorudan oluşan Okuduğunu Anlama Testi ile ölçülmüştür. Araştırma kapsamında hikâye edici ve bilgi verici metin türlerinin yer aldığı sekiz adet okuma parçası, araştırmacılar tarafından dijital hikâye formatında hazırlanmıştır. Hazırlanan dijital hikayeler ve bunlara bağlı okuduğunu anlamaya yönelik etkinlikler deney grubu öğrencileri ile Türkçe derslerinde işe koşulmuştur. Aynı metin ve etkinlikler kontrol grubu öğrencileri ile paylaşılarak Türkçe dersleri eş zamanlı olarak gerçekleştirilmiştir. Uygulamalar son bulduktan sonra Okuduğunu Anlama Testi ile öğrencilerin okuduğunu anlama becerileri tekrar ölçülmüştür. Deney ve kontrol grupları arasında anlamlı bir fark olup olmadığını belirlemek için Bağımsız Örneklem t-testi kullanılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre deney grubu ve kontrol grubu öğrencilerinin okuduğunu anlama becerisi ön test puanları arasında anlamlı farklılık bulunmazken, son test puanlarında deney grubu lehine anlamlı bir farklılık bulunmuştur.