Türkçe dilbilgisi öğretiminde programlı öğretim yönteminin etkililiği

Abstract

Deneysel nitelikteki bu araştırma, Orta I. Sınıf Türkçe Dilbilgisi dersinin 'İsim' ünitesinin öğretiminde, programlı öğretim yöntemi ile geleneksel öğretim yöntemi kıyaslandığında öğrenci başarısı açısından hangisinin daha etkili olduğunu ortaya koymak amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırmada programlı öğretim yöntemi ile geleneksel öğretim yönteminin öğrenci başarısı bakımından etkililiğinin yanısıra; hangi öğretim yönteminin öğrenmede daha kalıcı bir etki sağladığı konusu da test edilmiştir. Bu araştırma, deney ve kontrol grubundaki deneklerin Türkçe Dilbilgisi dersi başarıları bakımından giriş düzeyleri arasında anlamlı bir fark olmadığı, görüşlerine başvurulan uzmanların kanılarının geçerli olduğu, araştırmaya katılan öğretmenin kendine verilen yönergeyi aynen uyguladığı ve her iki gruptada farklı ve yanlı davranmadığı, deney ve kontrol gruplarının başarılarının değerlendirilmesinde başvurulan araçların geçerli ve güvenilir olduğu sayıltılarına dayanmaktadır. Araştırmanın dayalı olduğu denenceceler ise; Türkçe Dilbilgisi dersinin öğretiminde, programlı öğretim yöntemi ile gerçekleştirilen öğretimin, geleneksel öğretim yöntemi ile gerçekleştirilen öğretimden daha etkili olduğu programlı öğretim yöntemi ile geçekleştirilen öğretimden daha etkili olduğu; programlı öğretim yöntemi ile geleneksel öğretim yönteminin uygulandığı deney ve kontrol gruplarında; programlı öğretim yönteminin uygulandığı deney grubunda öğrenmenin daha kalıcı bir etki sağladığı biçiminde ifade edilmiştir. Araştırmanın ortaya koyduğu bulgular, denek sayısı, sunulan içerik, kullanılan öğretim materyeli, zaman, araştırmanın gerçekleştirildiği disiplin ve değerlendirme bakımdan belli sınırlılıklara bağlı bulunmaktadır. Anlam kargaşasını önlemek için araştırmada sıkça geçen tanımlar ayrı bir başlık halinde sunulmuştur. Deneysel nitelikteki bu araştırmanın evrenini Eskişehir Tepebaşı Ortaokulunda Orta I. sınıfta öğrenim gören öğrenciler oluşturmaktadır. Örneklem ise, öğretmen faktörünün sakıncalarını ortadan kaldırmak için, deney ve kontrol grubunu aynı öğretmenin okuttuğu sınıflardan yansız atama yöntemi ile belirlenmiştir. Bu belirlemeye göre I/A şubesi deney grubu, I/F şubesi de kontrol grubu olarak araştırma kapsamına alınmıştır. İki grupta 29 öğrenciden 58 öğrenci denek olarak saptanmıştır.