Der Dialogisierte Innere Monolog In Martin Walsers Roman Brandung

Abstract

The narrative techniques used in the fictional world have all been taken from real life. One of these techniques is called “inner monologue” which is an act of thinking and individuals’ speaking with themselves. This technique is used as a dialogue between “ego” and “superego” in the novel of “Brandung” published in 1985 by the German author Martin Walser. The methods of psychoanalysis and textual immanency have been dominantly used in this article; moreover, the construction of the technique mentioned above in Walser’s novel, and its function in terms of the author, novel, protagonist, and reader have been studied.

Yazının kurmaca dünyasında yerini almış pek çok anlatım öğesi, hatta bütün anlatım öğeleri aslında gerçek hayattan aktarılmıştır. Bunlardan biri de insanın kendi kendine konuşma şeklinde gerçekleştirdiği ve “iç monolog” olarak adlandırılabilecek olan düşünme eylemidir. Alman yazarlarından Martin Walser 1985 yılında yayımlanmış olan ve “Brandung” adını verdiği romanında bu anlatım öğesini farklı biçimde, yani üst benlikle benlik arasında cereyan eden karşılıklı konuşma şeklinde uyarlamaktadır. Baskın olarak psikanaliz ve metne dayalı yöntemlerin kullanıldığı bu makalede, söz konusu anlatım öğesinin Walser’in romanındaki oluşturuluş biçiminin yanı sıra, yazar, yapıt, baş figür ve okuyucu için yüklediği işlevler incelenmeye çalışılmıştır.