Yerel yönetim birlikleri

Abstract

Anayasamızla belirlenen yerel yönetim birimlerimiz olan, il özel idareleri, belediyeler ve köyler ; yasal, ekonomik ve teknik zorlukları aşabilmek için birlikler kurma yoluna, çeşitli zaman ve yerlerde gerek duymuş ve gerek duymaktadır. Bunlardan özellikle köy birliklerinin kuruluş ve işleyişinde vali ve kaymakamın oldukça etkili olduğu görülmüştür. Birlikler bu süreç içinde kendilerini diğer yasaların içerisinde ancak madde madde ifade edebilmişlerdir. Edinilen kanı birliklerin görev alanlarını, gelir kaynaklarını, organlarını, organlarının görev ve yetkilerini, denetimini açıklıkla yasal bir bütünlük içinde kapsayacak düzenleme yapılmalıdır. Yine 1982 Anayasası ile Bakanlar Kurulu'na verilen birlik kuruluşlarını onaylama yetkisi, aynı il sınırları içerisinde ise vali, farklı illeri kapsıyorsa İçişleri Bakanlığı'nın onayı ile yeterlilik kazanmalıdır. Birlik kuruluşlarının gereksiz bürokratik yöntemlerle zorlaştırılacağına, kolaylaştırılarak, daha etkin çalışma imkanları için güçlü kılınmları gerekmektedir. Sağlam gelir kaynakları ile donatılmış birliklerin göstereceği çaba ve elde edilecek faydalar, halkımızın birliklere olan güvenini bütünleyecek, onlara sahip çıkmalarına neden olacaktır. Hiç kuşkusuz buda demokrasimizin gelişip, güçlenmesi, yerel katılımlarla ülke sorunlarının daha iyi teşhis ve çözümlerini beraberinde getirecektir. Birliklerin beklenilen faydaları şu haliyle verebilmeleri çok güçtür. Ama birliklerin gelecekte ülkemiz ve demokratik gelişimimiz açısından çok önemli işlevler yükleneceğine inanıyorum. Yeterki birliklerimizin her biri kendi yerel sınırları içerisinde kendi sorunlarıyla uğraşırken, yalnız olmadıkları, ülkemiz genelinde 906 adet yerel yönetim birliği olarak hemen hemen aynı sorunları taşıdıklarını görebilsinler. Ülkemiz genelindeki yerel yönetim birlikleri seslerini daha güçlü duyurabilmek için, Türkiye Yerel Yönetimler Birliği'nin kurulması ve alt örgütlenmelerinin sağlıklı bir yapı ile başarılarak, demokratik baskı gurupları içerisinde yerini almaları sağlanmalıdır. Bütün bunların başarılması, yerel yönetimlerimizin ve yerel yönetim birliklerimizin belirli bir çabasını gerektirmektedir. Ancak, bu çabada merkezi idareninde yerel yönetimleri kendilerine bağımlı bir durumda bırakarak, gücünü bu temele dayandırma alışkanlığından vazgeçmesi en az yerel yönetimlerin çabaları kadar önemli olacaktır.