Adorno’nun caz müziği kuramına güncel bir bakış: New York Jazz Masters workshop uygulaması

Abstract

Caz müziği 1940’lı yılların başında ortaya çıkan “bebop” akımı ile yeni bir dil geliştirmiştir. Adorno’nun caz müziği kuramı, bebop dili üzerine kurulan günümüz caz müziğini açıklayamayacak şekilde güncelliğini yitirmiştir. Bu çalışma Adorno’nun popüler müzik ve ciddi müzik kategorilerinin günümüz caz müziğine uygunluğunu sorgulayarak, kategorilerin yeterli bir kuramsal çerçeve sağlamaması durumda yapılacak açılımları araştırmaktadır. Bu amaçla, Frankfurt Okulu’nun sanat anlayışı ve Adorno’nun müziğe yaklaşımı incelenerek mevcut kuramsal çerçeve ile ilgili bilgi verilmiştir. Caz müziğine dair güncel durumu ortaya çıkarmak adına uluslararası bir caz çalıştayı olan New York Jazz Masters etkinliğinde katılımcı gözlemler ve yapılandırılmamış yüz yüze görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma sonucunda, güncel caz müziğinin klasik müzik ile aynı kategoride ele alındığı, derinlemesine kurgulanmışlık derecelerine göre oluşturulan kategorilerin ise bir hiyerarşi oluşturmak üzere yetersiz görüldüğü bulgulanmıştır.

Jazz music has developed a new language called “bebop” in early 1940’s. Adorno’s theory of jazz music has lost it’s recency to explain current jazz music which is based on bebop language. This study is researching proportion of popular music and serious music categories to explain current jazz music. If these categories are inadequate as a theoretical framework, this study would suggest expansions in certain respects. For this purpose, art theory of Frankfurt School and music theory of Adorno is explained. Afterwards, in order to reveal current view of jazz music, participant observations and non-structured face to face interviews are conducted in an international jazz workshop called New York Jazz Masters. It has been found that current jazz music is categorised together with classical music but scale of complexity is not the only measure that is adequate to categorise music.