Örgütsel bağlılığın örgütsel özdeşleşmeye etkisinde işten ayrılma niyetinin rolünün yapısal eşitlik modeli ile analizi

Abstract

Bu çalışmanın amacı çalışanların örgütsel bağlılık ve örgütsel özdeşleşme düzeyleri ile işten ayrılma niyetleri arasındaki ilişkileri incelemektir. Bu kapsamda Kayseri ili organize sanayi bölgesinde faaliyette bulunan işletmelerdeki çalışanlar araştırmanın anakitlesini oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini 232 özel sektör çalışanı oluşturmaktadır. Bu doğrultuda nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yönteminde yürütülen çalışmada yapısal eşitlik modellemesinden yararlanılmıştır. Araştırma sonuçları SPSS 22.0 ve Lisrel 8.8 programları yardımı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonuçlarına göre; çalışanların örgütsel özdeşleşme düzeylerinin çalışanların işten ayrılma niyetleri üzerinde doğrudan bir etkisinin olmadığı, çalışanların örgütsel bağlılıkları (aracı değişken) üzerinden bir etkisinin bulunduğu belirlenmiştir.

The aim of this study is to investigate role of intention to leave in the effect of organizational commitment on the organizational identification with the structural equation modeling. In this context, the employees in the enterprises operating in the organized industrial zone of Kayseri are taken as examples. The sample of the study consists of 232 private sector employees. In this direction, the structural equation modeling has been utilized in the study carried out in relational screening method, one of the quantitative research methods. The results of the research were analyzed with the help of SPSS 22.0 and Lisrel 8.8. According to the results of the research, it was found that the organizational identification levels of the employees did not have a direct effect on the employees' intention to quit, and they had an effect on the organizational commitment (mediator variable) of the employees.