Türk sosyal güvenlik hukukunda isteğe bağlı sigorta

Abstract

Bireylerin geleceğinden emin olma ve özellikle hastalık, malullük ya da yaşlılık gibi sosyal risklere karşı korunma gereksinimleri, onları bireysel ve toplu olarak önlem almaya zorlamıştır. Bu durum bir bakıma toplumlarda sosyal güvenlik konusunu gündeme getirmiştir. Ülkemizde sosyal güvenlik gereksinimi esas itibariyle sosyal güvenlik kurumları ile karşılanmaktadır. Bu bağlamda, ülkemizde sosyal güvenlik kurumları olarak; Sosyal Sigortalar, T.C. Emekli Sandığı, Esnaf ve Sanatkarlar ve Diğer Bağımsız Çalışanlar Sosyal Sigortalar Kurumu (Bağ-Kur) ve 506 Sayılı Kanun'un geçici 20'nci maddesine göre faaliyet gösteren sigorta sandıklarıdır. Bu çalışmada, Türk Sosyal Güvenlik Hukuku'nda İsteğe Bağlı Sigorta Uygulamaları yukarıda sayılan sosyal güvenlik kurumları kapsamında incelenmiştir. Böylece; zorunlu sigortalılık niteliğini yitirmiş ya da daha önce zorunlu sigorta kapsamında bulunmayanların sosyal güvenlik olanakları çalışmamızın kapsamını oluşturmuştur. Çalışmamızın birinci bölümünde konuya ilişkin tarihsel gelişim ile birlikte isteğe bağlı sigorta kavramı ele alınmıştır. İkinci bölümde ise isteğe bağlı sigortalılık niteliğinin kazanılması ilgili kanunlar çerçevesinde incelenmiş ve yapılan düzenlemelerin hukuki dayanağı, sebepleri, ilkeleri ve kapsamı üzerinde durulmuştur. Son bölümde ise isteğe bağlı sigortalılık niteliğinin son bulması incelenmiştir.