| dc.description.abstract | Bu tez çalışmasında güçlü ve seçici bir noradrenalin gerialım inhibitörü olan reboksetin’in deneysel diyabet oluşturulmuş sıçanların plazma glukoz seviyeleri ve bu hayvanlarda gelişen hiperaljezi ve allodini yanıtları üzerine etkinliği araştırılmıştır. Reboksetin’in (8 ve 16 mg.kg-1) 7 ve 14 günlük uygulamaları diyabetik sıçanların plazma glukoz seviyelerinde anlamlı bir değişikliğe neden olmamıştır. Nöropatik ağrıyı değerlendirmek üzere yapılan Randall-Selitto (mekanik hiperaljezi), dinamik plantar (mekanik allodini), Hargreaves (termal hiperaljezi) ve ılık plaka (termal allodini) testlerinin sonuçları, reboksetin tedavisinin diyabet kaynaklı hiperaljezi ve allodini yanıtlarını referans ilaç pregabalin ile kıyaslanabilir ölçüde düzelttiğini ortaya koymuştur. Mekanizma aydınlatmaya yönelik olarak yapılan fentolamin, metoprolol, SR 5923A ve atropin uygulamaları reboksetin’in söz konusu etkilerini değiştirmezken; α-metil-paratirozin metil ester, propranolol, ICI 118,551, SCH 23390, sülpirid ve naltrindol uygulamaları bu etkileri önemli ölçüde ortadan kaldırmıştır. Bu bulgular, reboksetin’in antihiperaljezik ve antiallodinik etkilerinin katekolaminerjik sistem, β2-adrenoseptörler, D1, D2/D3-dopaminerjik reseptörler ve δ-opioid reseptörler aracılığı ile gerçekleştiğine işaret etmiştir. Diğer yandan, reboksetin uygulamaları, diyabetik sıçanlarda dorsal kök gangliyonu nöronlarının morfolojilerinde anlamlı bir değişikliğe neden olmamıştır. Bu çalışmada elde edilen preklinik bulgular, reboksetin’in diyabete bağlı nöropatik ağrının tedavisinde önemli bir potansiyele sahip olduğuna işaret etmektedir. | en_US |
