Küreselleşme ve eriyen kolektif aidiyetler

Abstract

Kimilerine göre kökleri çok daha kadim zamanlara götürülebilen küreselleşme, açgözlü endüstriyel toplumun literatüre kazandırdığı bir kavram olarak 3’üncü dünya ülkelerinde her geçen gün daha fazla etki ve ağırlığını hissettirmektedir. Dilleri, dinleri, kültürleri, yüzleri, mimikleri, renkleri ve kimlikleri yutarak, öğüttüğü her şeyi biçim, form ve tanımlarından arındıran küresel değirmen, dokunduğu her varlık ve bilgi türünü tektipleştirme konusunda son derece ustaca hareket etmektedir. Onun karşısında en güçlü kolektif hafızalar bile silinmekte, en kadim kültürlerin binlerce yıllık birikimi bir kalemde tozlaştırılarak, her gün yeniden üretilen postmodern ve tek kullanımlık değerler, günübirlik yaşanmak suretiyle her yeni güne yeniden başlayan öncesiz ve sonra kaygısı taşımayan geniş kitleler peydahlanmaktadır. Söz konusu kitleler, yaygın kitle iletişimi sayesinde kolay manipüle edilebilen, farkına varmadıklarından şikâyet etmedikleri ekonomik ve sosyal sömürü süreçlerine teşne, bir taraftan kimliksizliğin bütün özelliklerini barındırırken diğer yandan mikro kimliklerin savaşçıları olma konusunda son derece hevesli topluluklar olarak her geçen gün çoğalmaya devam ediyorlar. Bu rüzgârın karşısında direnmeye çalışan milli ve dini kimlikler ise ne yapılması gerektiğine tam olarak karar veremediklerinden olsa gerek, düzensiz savunma hatlarıyla cılız direnişler göstermeye çabalıyorlar. Bilginin ve paranın sınır aşan yayılımı, özellikle ulusları ve dinleri birbirine benzeterek renksizleştirirken, direnen milli kimlikler ve özelde İslam dini, aynı zamanda alt kimliklerini/gruplarını canlandırmak suretiyle çıkarılan bel altı saldırılarla içeriden kuşatılmaktadır. Bu kör döğüşü ve süreğen saldırı karşısında ulus-devlet yapısı ve İslam din dairesine düşen öncelikli görev, tüm bileşenlerini postmodern bir zeminde yeniden değerlendirmek suretiyle doğru tanımlanan bir hasma uygun araçlarla karşılık vermekten ibarettir.

According to some, globalization, whose roots can be traced back to ancient times, is becoming more and more felt in the 3rd world countries as a concept brought by greedy industrial society to the literature. By absorbing languages, religions, cultures, faces, facial expressions, colors and identities, the global mill cleans everything that it grinds from shapes, forms and definitions, and acts very skillfully in standardizing every type of being and knowledge it touches. Even the most powerful collective memories are erased, thousands of years of accumulation of the most ancient cultures are written off, postmodern and disposable values that are reproduced every day, and before and after the beginning of each new day, large masses that do not have any concern have been revealed. These masses continue to multiply day by day as highly enthusiastic communities about being the fighters of micro-identities on the one hand while being subjected to economic and social exploitation processes which are easily manipulated by widespread mass communication and which do not complain that they are not aware of. The national and religious identities that try to resist under this circumstances may not be able to decide exactly what to do, but they try to show weak resistance with irregular lines of defense. While the transboundary spread of knowledge and money discolors especially nations and religions, resisting national identities and Islamic religion in particular have been besieged by under-attack attacks to revive subidentities/groups, at the same time. Against the ongoing attack and at cross purposes, the nation-state structure and the primary duty of the Islamic religious department is to respond to a correctly defined hostile by means of reevaluating all its components on a postmodern basis.