| dc.description.abstract | İnsanoğlunun varoluşundan bugüne kadar seramik birçok alanda önemli bir rol oynamıştır. Toprak ve sudan oluşan karışım ancak pişirildiğinde seramik olabilmektedir. Fırınların icadına kadar insanoğlu çamurdan şekillendirdiği formları; direkt yanıcı maddelerle birlikte pişirmiştir. Fakat bu pişirim yöntemi seramiklere zarar vermiştir. Çin' de Sui ve Tang döneminde hükümdar sülaleleri için üretilen bisküvi pişirimi yapılmış porselen ürünlerin, fırında pişirimleri için ilk kez sagar (kapalı seramik kutu) kullanımı önemli bir buluş olarak ortaya çıkmıştır. Kullanılan sagar kutuları sayesinde seramik yüzeyler tozdan, ateşten, alevden, dumandan korunmuş ve bu sayede yüksek kalitede seladonlar üretmek mümkün olmuştur. Sanatsal anlamda ise sagar, kapalı kutular içerisinde, seramiği direkt yanıcı maddelerle, ateş, alev ve dumanla karşı karşıya getirerek yapılan bir redüksiyonlu pişirim tekniğidir. Pişirim esnasında, sır kullanmadan değişik varyasyonlarda renk efektleri yakalanabilmektedir. Sonuç, önceden kestirilemeyen sürprizlerle doludur. Bu araştırmanın birinci bölümünde, sagar pişirim tekniğinin tanımlı, tarihsel gelişimi ve sagar pişirim tekniğini kullanarak çalışan seramik sanatçıları yer almıştır. İkinci bölümde, sagar pişirim tekniğinde kullanılan yöntemler, pişirimde kullanılacak formların hazırlanması, formlara uygun seramik kutuların üretilmesi, sagar pişiriminde kullanılan yardımcı malzemeler, sagar pişiriminde kullanılan fınnlar ve pişirim yöntemi araştırılmıştır. Üçüncü bölümde ise, yapılan seramik formlara sagar pişirim tekniği uygulanarak araştırma sonuçlandırılmıştır. | en_US |
