Yavuz Turgul Sinemasında Nostalji

Abstract

Toplumsal değişimlerin ortaya çıkardığı uyumsuzluklar bireylerde karamsarlık ve geçmişe özlem duyguları yaratabilir. Türkiye gibi bu tür keskin kırılma noktalarını sıkça yaşayan toplumlarda böylesi nostaljik duygulanımlar sıkça görülebilmektedir. Bu durumun en popüler sanat türü olan sinemaya uzanması kaçınılmazdır. Yavuz Turgul, Türk sinemasında senarist ve yönetmen olarak bu duyguyu en yoğun işleyen sinemacılarımızdandır. Kendisinin “Muhsin Bey”, “Aşk Filmlerinin Unutulmaz Yönetmeni” ve “Eşkıya” filmleri nostaljiyi ana tema olarak aldığı yapımlarıdır. Bu filmlerde nostalji duygusu toplumsal değişimin arka planıyla verilmiştir. Bu çalışma nostalji ekseninde yakın dönem tarihimizle sosyolojik anlamda yüzleşmek açısından önemlidir. Yavuz Turgul sineması bağlamında; alaturka-arabesk, popüler Yeşilçam sineması-yeni oluşan sinema anlayışı, feodalizm-kapitalist metropol kültürleri karşılaştırmalı olarak ele alınmış, bu çatışmaların toplumsal hayattaki duygusal izleri sorgulanmaya çalışılmıştır.

Discordance that has been emerged through social transformation can cause pessimism and nostalgia on individuals. Such nostalgic emotions can often be observed in societies like Turkey where such fracture points of life have taken place very often. These kinds of circumstances have been displayed in cinema which is the most popular art form. Among others Yavuz Turgul has been intensely performed this feeling of nostalgia in his cinema both as screenwriter and director. His movies such as Muhsin Bey”, Aşk Filmlerinin Unutulmaz Yönetmeni” and Eşkıya” take this feeling of nostalgia as their main theme. This feeling has been displayed with the background of social transformation. This study is important in terms of a confrontation with our close history in a sociological fashion that remains in a nostalgic axis. Alla-Turca-arabesque, popular Yeşilçam cinema-cinema fashion that has been formed recently, feudalism-capitalistic metropolitan cultures have been evaluated comparatively within the context of Yavuz Turgul cinema and the conflicts within these given notions has been questioned through their emotional traces on social life.