Özel Sektörde Çalışan Y Kuşağının Sendikal Algısı

Abstract

Türkiye’de sendikal örgütlenmenin içinde bulunduğu zor günlerin gerekçeleri arasında uygulanan ekonomi politikaları, değişen istihdam yapısı, işsizlik ve sendikalardan kaynaklanan sorunlar gösterilmektedir. Ayrıca çalışma hayatı içerisinde yer alan bireylerin sendikalara bakış açıları da önem arz etmektedir. Bu yüzden işgücü piyasasındaki farklı yaş gruplarının veya kuşakların sendikal algılarının ortaya konulması gerekmektedir. Bu doğrultuda çalışmanın amacı, 1980-1995 yılları arasında doğan bireyleri tanımlayan Y kuşağında yer alan özel sektör çalışanlarının sendikalara bakış açılarının ortaya konulmasıdır. Buna göre Eskişehir ili evreninde örneklem olarak ele alınan özel sektörde istihdam edilen 316 Y kuşağı çalışandan elde edilen verilerin analizinde betimsel ve kestirisel istatistik yöntemlerinden yararlanılmaktadır. Araştırmanın sonuçlarına göre sendikal algının cinsiyet ve medeni duruma göre farklılık göstermediği görülmektedir. Ancak katılımcıların eğitim seviyesi, anne-baba eğitim seviyesi, ailede sendikalı çalışan olması ve sendikaların çalışanların haklarını korumasına ilişkin düşünce değişkenlerinde sendikal algıda anlamlı farklılıkların olduğu sonucuna ulaşılmaktadır. Bu çalışmada Y kuşağı çalışanların sendikal algılarının ortaya konulması ile sendikaların bugünü ve geleceği olan bu kuşağa ulaşılmasında stratejilerin neler olabileceği konusunda sendikalara yol gösterici olacağı düşünülmektedir.

In Turkey the reasons such as changing employment structure, unemployment and problems caused by the unions are shown for the unions’ difficult times. In addition to these, the perspectives of the individuals who are in the working life is also important. For this reason, it is necessary to reveal the trade union perceptions of different age groups or generations in the labor market. The aim of this study is to reveal the perspectives of the private sector workers in Generation Y which identifies individuals born between 1980-1995. According to this, descriptive and predictive methods are used in the analysis of the data obtained from the 316 Y Generation workers in the private sector, which is considered as a sample in the Eskişehir universe. According to the results of the research, it is seen that the perception of union does not differ according to the gender and marital status. However, it is concluded that there are significant differences in the perception of union in other variables like educational level of the participants and parents, being a unionized in the family and the idea of unions protecting the rights of workers. In this study, it is thought that with being revealed perceptions of Y Generation workers in private sector will be the guiding of the unions about the strategies for reaching this generation which is the present and the future of the unions.