Üstün Zekâlı Ergenlerde Yalnızlık ve Yaşam Doyumu İlişkisi

Abstract

Bu araştırmada, üstün zekâlı ergenlerde yalnızlık ve yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmaya 106 üstün zekâlı ortaokul öğrencisi amaçlı örneklem yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmada UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Çokboyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda yalnızlık ile yaşam doyumu arasında negatif yönde ilişki olduğu ve örneklemde yer alan üstün zekâlı ergenlerin yaşam doyumu ve yalnızlık düzeyinin cinsiyete göre farklılaşmadığı görülmüştür. Ayrıca, basit regresyon analizi sonucunda, yaşam doyumuna ilişkin toplam varyansın %35'inin üstün zekâlı katılımcıların yalnızlık düzeyi ile açıklandığı ortaya çıkmıştır. Bu bulgular, okullarda ve sosyal ortamlarında üstün zekâlı ergenlerin yalnızlık yaşamalarını önleyici tedbirlerin, onların yaşam doyumlarını arttıracağını göstermektedir

Bu araştırmada, üstün zekâlı ergenlerde yalnızlık ve yaşam doyum düzeyi arasındaki ilişki incelenmiştir. Çalışmaya 106 üstün zekâlı ortaokul öğrencisi amaçlı örneklem yöntemi ile seçilmiştir. Araştırmada UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Çokboyutlu Öğrenci Yaşam Doyumu Ölçeği kullanılmıştır. Araştırma sonucunda yalnızlık ile yaşam doyumu arasında negatif yönde ilişki olduğu ve örneklemde yer alan üstün zekâlı ergenlerin yaşam doyumu ve yalnızlık düzeyinin cinsiyete göre farklılaşmadığı görülmüştür. Ayrıca, basit regresyon analizi sonucunda, yaşam doyumuna ilişkin toplam varyansın %35’inin üstün zekâlı katılımcıların yalnızlık düzeyi ile açıklandığı ortaya çıkmıştır. Bu bulgular, okullarda ve sosyal ortamlarında üstün zekâlı ergenlerin yalnızlık yaşamalarını önleyici tedbirlerin, onların yaşam doyumlarını arttıracağını göstermektedir