Sosyal becerilerin öğretiminde video model yöntemiyle yürütülen araştırmaların analizi

Abstract

Video model yöntemi, model tarafından sergilenen hedef davranışın videoteypten izlenmesi ve model alınması olarak tanımlanan, bilimsel temelli uygulamalardan biridir. Video model yöntemi, pek çok farklı becerinin öğretiminde, hem normal gelişim gösteren çocuklar hem de gelişimsel yetersizlik gösteren çocuklarla kullanılabilen bir öğretim yöntemidir. Bu çalışmanın amacı, gelişimsel yetersizlik gösteren bireylere sosyal beceri öğretiminde video model yönteminin kullanıldığı araştırmaları incelemektir. Çalışma nitel bir doküman analizidir. Çalışmada belirlenen ölçütlere göre elde edilen dokümanlar (araştırmalar) yazarlar tarafından analiz edilmiştir. Çalışma kapsamında belirlenen ölçütleri karşılayan 19’u yurt dışında 2’si yurt içinde yapılmış toplam 21 araştırmaya ulaşılmıştır. Araştırmaların % 97’sinde otizm ve Asberger tanısı almış 3-15 yaş grubundaki deneklerle çalışılmış ve % 81’inde öğretimi yapılan sosyal becerilerin seçiliş nedenlerine yer verilmemiştir. Ek olarak bu araştırmaların yalnızca % 33’ünde sosyal geçerlik verisi toplanmıştır. Bu oran sosyal beceri öğretimine odaklanan araştırmalar için oldukça düşüktür.

Th e video model method is an application with evidence basis, defined as watching and taking as a model the target behavior exhibited by the person on the videotape. Th e video model method is a teaching method that can be used in teaching many diff erent skills to children displaying normal development and to children with developmental disabilities. Th is study aimed to examine and analyze studies in which the video modeling was used in teaching social skills to individuals with developmental disabilities. Th e present study is a qualitative document analysis. Documents (research) which were gathered according to certain criteria were analyzed by the authors. A total of 21 studies, 2 of which were conducted in Turkey, that met the criteria off set by the present study were analyzed according to the certain criteria. Th e reason why subjects in 3-15 years of age diagnosed with autism and Asberger's syndrome were selected in 97% of the studies and why social skills were analyzed in 81% of the studies was not explained. In addition, social validity data were collected only in 33% of all studies. Th is is a quite low rate for the studies focused on teaching of social skills.