Yenidoğan İşitme Tarama Programlarının İşitme Kaybının Tanı, Cihazlanma ve Eğitime Başlama Yaşına Etkisi

Abstract

Doğuştan gelen işitme kaybının kişi üzerinde yaratacağı olumsuz etkileri azaltmak veya ortadan kaldırmak için erken tanı, cihazlanma ve eğitimin önemi kabul edilmiş durumdadır. Günümüzde erken tanı ve müdahale denildiğinde belirlenen standart bebeğin doğumdan sonraki 3 ay içinde tanı sürecinin tamamlanması; 6 aylık olduğunda da aile merkezli programlarda eğitiminin başlamasıdır. Bu amacı gerçekleştirmek üzere dünyanın birçok ülkesinde yenidoğan işitme tarama programları uygulanmaktadır. Bu derleme çalışmasında yenidoğan işitme tarama programlarına ilişkin bilgi verilerek Türkiye’deki yenidoğan işitme tarama programının bebeklerin tanılama, cihazlandırma ve aile eğitimine başlama yaşları üzerindeki etkileri özetlenmiştir. Ülkemizde bu alanda yapılan araştırmalar incelendiğinde yenidoğan işitme tarama programıyla tanı yaşının önceki yıllara göre önemli ölçüde aşağı çekildiği, ancak cihazlanma ve eğitime başlama yaşına dair bir kanıya ulaşmak için araştırma bulgularının sınırlı olduğun gözlenmektedir.

Early diagnosis and intervention prevent the adverse effects of congenital hearing loss. The detection of hearing loss within first three months of life and starting in an early intervention program are the accepted standards in the today’s practice. Up to now, newborn hearing screening programs have been implemented in many countries to achieve the goals of early diagnosis and intervention. The current literature indicates a significant decrease in the age of diagnosis; however, little is known about the age of hearing aid fitting and early intervention in Turkish population. This study aims to examine the newborn hearing screening programs and its effects on the age of diagnosis and intervention in Turkey