Okul Öncesi Eğitimi Öğretmenlerinin Kaynaştırmaya İlişkin Görüşleri

Abstract

Özel gereksinimli çocukların okul öncesi eğitim alması sosyal kabulleri ve topluma kazandırılmaları için zorunludur. Bu zorunluluk Türkiye’de var olan yasalarla da belirlenmiş ve uygulamanın sürdürülmesi kaynaştırma uygulamaları temeline dayandırılmıştır. Okul öncesi eğitim öğretmenlerinin özel gereksinimli öğrencilerin okul öncesi dönemde kaynaştırma yoluyla eğitilmelerine ilişkin görüşlerini belirlemek amacıyla gerçekleştirilen bu araştırmada betimsel yöntem izlenmiştir. Araştırma verileri yarı yapılandırılmış görüşmelerle toplanmıştır. Toplanan nitel veriler sayısal olarak analiz edilmiştir. Araştırma grubunu 2002-2003 öğretim yılında Eskişehir il merkezinde devlet ilköğretim okulları ve ana okullarında görev yapan okul öncesi eğitim öğretmenlerinden kaynaştırma öğrencisi okutan/okutmakta olan 30 bayan öğretmen oluşturmuştur. Araştırma bulgularına göre öğretmenlerin tümü özel gereksinimlilerin okul öncesi eğitim alması gerektiğini düşündüğünü ve çoğunluğu bu eğitimin kaynaştırma uygulaması ile verilmesini yararlı gördüğünü ifade etmektedir. Öğretmenlerin büyük kısmı kaynaştırma eğitiminden yana olduklarını ifade etmektedirler,ancak bazı öğretmenler görüşme sırasında, bazı öğretmenler ise görüşmeden hemen sonra öğretmenlerin mevcut şartlarda çok fazla zorlandıklarını, kendilerini özel gereksinimli öğrenciler konusunda yetersiz ve desteksiz hissettikleri için kaynaştırma öğrencisinin kendi sınıfarında bulunmasından rahatsızlık duyduklarını ve bu konuda isteksiz olduklarını belirtmişlerdir.

The pre-school education of children with special needs is necessary for their social acceptance and integration to the society. This necessity is determined by the laws in Turkey and its continuity is based upon the integration. This study aims at describing the opinions of pre-school teachers on the pre-school education of children with special needs through integration. The data were collected through semi-structured interviews. Qualitative data were analyzed descriptively. Thirty female preschool teachers who were working for the Ministry of National Education, in a province center in Middle Anatolia Region during the academic year of 2002-2003 participated in the study. All the participants were teachers who had students with special needs. According to the findings, all the teachers in the study think that children with special needs should have pre-school education. Most of the teachers indicated that pre-school education should be given through integration for children with special needs. Furthermore, the teachers in this study expressed that they were not qualified on integration and the working conditions were insufficient