Orofarengeal disfaji tanılı hastalarda yutmanın ultrasonik değerlendirilmesi

Abstract

Orofarengeal disfaji; inme, travmatik beyin hasarı, Parkinsonizm, nöromuskuler hastalıklar gibi birçok nörolojik bozuklukla beraber baş boyun bölgesi patolojilerinde sıklıkla görülen bir yutma bozukluğudur. Yutma değerlendirmesinde Videofloroskopik Yutma Çalışması ve Fiberoptik Endoskopik Yutma Çalışması en sık kullanılan objektif yöntemler olmasına karşın her iki yöntemin de bazı kullanım kısıtlılıkları mevcuttur. Bu iki yönteme bir alternatif olmamakla birlikte, ultrasonografik görüntüleme pratik bir tamamlayıcı değerlendirme aracı olarak önerilmektedir. Bu çalışmanın amacı; orofarengeal disfaji tanısı almış bireyler ile herhangi bir yutma bozukluğu olmayan sağlıklı bireylerin yutma mekanizmalarının ultrasonografik görüntüleme yöntemi ile karşılaştırılmasıdır. Çalışmanın katılımcıları Yunus Emre Devlet Hastanesi Mavi Hastane Yerleşkesi Yutma Kliniği'nden orofarengeal disfaji tanısı almış 16 birey ile sağlıklı 20 bireyden oluşmaktadır. Çalışmada ilk olarak katılımcıların yutma ve beslenme durumları Disfaji Handikap İndeksi, Yutma Fonksiyonu Tarama Testi ve Mini Nütrisyonel Değerlendirme ölçekleri ile belirlenmiştir. Sonrasında yutma mekanizmaları üç farklı su miktarı ile ağız tabanı kaslarının hareket süresi ve hareket aralığı bazında ultrasonografik görüntüleme yöntemi ile değerlendirilmiş, elde edilen veriler iki grup arasında kıyaslanmıştır. Çalışmanın sonucunda ağız tabanı kasları hareket süresinin her üç miktarda da kontrol grubuna kıyasla disfaji grubunda anlamlı ölçüde yüksek olduğu görülmüştür (p<.000). Hareket aralığının ise iki grup arasında anlamlı derecede farklılaşmadığı bulunmuştur (p>.05).