| dc.description.abstract | Bu çalışmanın amacı, toplam 8 haftalık aralıklı hipoksiye maruz kalma sonrasında oluşabilecek antropometrik, fizyolojik ve performans değişkenlerinin kronik etkilerini incelemektir. Bu amaçla çalışmaya 18 – 26 yaş aralığında toplam 20 erkek gönüllü katılımcı dahil olmuştur [Kontrol Grubu (K.G, n=10, vücut ağırlığı: 69,844±7,50 kg; boy uzunluğu: 1,73±0,7 m; yaş: 22,4±2,8 yıl) ve Aralıklı Hipoksi Grubu (A.H.G, n=10, vücut ağırlığı: 72,738±8,930 kg; boy uzunluğu: 1,70±0,14 m; yaş: 21,2±1,4 yıl]. A.H.G aralıklı hipoksiye maruz kalma sürecini haftada 3 gün ardışık olarak her bir seans 60 dakika olacak şekilde geçirmiştir. Sürecin etkilerini değerlendirmek adına her iki gruba ön–son testler olarak: çift x ışını absorpsiyonu (DXA), izokinetik diz yorgunluğu, şiddeti giderek artan bisiklet protokolü, hemogram ve laktat testleri uygulanmıştır. Grup içi farklar eşleştirilmiş örneklem t testi ile analiz edilirken, gruplar arası farklar için bağımsız örneklem t testi kullanılmıştır. Zaman x Grup etkileşimlerini gözlemlemek için ise karışık dizayn ANOVA kullanılmıştır. Sonuç olarak kronik aralıklı hipoksiye maruz kalma sonrası, yağsız kitle, android yağsız kitle, gynoid yağsız kitle, RSMI, RBC, HGB, PLC-C, FVC, PEF, FEF%25, MVV, 1 mmol laktat eşiği (watt), 4 mmol laktat eşiği (watt) ve MaxVo2 değerlerinde artış gözlemlenmiştir. DXA ve izokinetik diz yorgunluğu değerleri ise sabit kalmıştır. Bu sonuçlar kronik aralıklı hipoksiye maruz kalmanın fizyolojik ve performans değişkenleri üzerinde yararlı gelişmeler sağlayabileceğini göstermektedir. | en_US |
