TMK m. 175 hükmünün yoksulluk nafakasının süresine ilişkin yaklaşımının hukuki yorum yöntemleri çerçevesinde tahlili

Abstract

Yoksulluk (boşanma) nafakasına “süresiz” olarak hükmedilebilmesinin yürürlükteki mevzuat (özellikle TMK m. 175) çerçevesinde prensip itibariyle mümkün olması, özellikle politika yapıcıların buna olanak tanıyan söz konusu mevzuatı çeşitli dönemlerde (belirli aralıklarla) gündeme taşımalarına ve bundan hukukî durumları etkilenecek ya da etkilenmekte olan kişilere değişiklik veya ilga vaatlerinde/ söylemlerinde bulunmalarına yol açmaktadır. Elbette ilgili mevzuatın özellikle hakkaniyet bakımından çeşitli yönleriyle tartışılması mümkün ve doğaldır. Ancak söz konusu mevzuatın (kimi yaklaşımlara göre) “hakkaniyete aykırı” neticelerinin tamamen veya kısmen bertaraf edilebilmesi için mutlaka ilgası ya da değiştirilmesi mi gerekmektedir? Yoksa adı geçen (yürürlükteki) mevzuatın mevcut hâliyle ve fakat somut olay adaletinin tesisine elverişli yöntemlerle yorumlanarak, herhangi bir mevzuat değişikliğine gerek bulunmaksızın dahi hakkaniyete daha uygun neticeler alınabilmesi mümkün müdür? Çalışmada konuya ilişkin (özellikle) TMK m. 175 hükmü “hukukî yorum yöntemleri” merceği altında incelenerek, herhangi bir değişikliğin veya ilganın hakkaniyet bakımından gerçekleştirilen toplumsal, siyasal ve/veya hukukî tartışmalara çare olup olmayacağı; başka deyişle böyle bir değişikliğin “hakkaniyet tesisi bakımından” şart ve/veya gerekli olup olmayacağı hususunda kanaat getirilmeye gayret edilmiştir.