| dc.description.abstract | Akademik yazının tamamen objektif, yazar etkisi içermeyen, doğrudan gelişerek kaçınılmaz gerçeğe götüren bir olgu olması anlayışının değişmesine paralel olarak, “dil bilimciler, akademik yazında yazarların kişisel duygu, düşünce ve değerlendirmelerini ifade etmede kullandıkları dilsel mekanizmalarla giderek daha fazla ilgilenmeye başlamışlardır” (Biber, 2004: 107; 2006: 97). Bu ilgi farklı başlıklar altında yapılan çok sayıda çalışmayla sonuçlanmıştır: “Tutum ve kip” (Halliday, 1994), “değerlendirme” (Hunston,1994; Hunston and Thompson 2000), “yeğinlik” (Labov, 1984), “duygulanım” (1989), “gerçeklik kipi” (Chafe, 1986, “yumuşatma” (Homes, 1988; Hyland, 1996, 1998) ve “duruş”, (Beach andAnson, 1992), (Biber and Finegan, 1988, 1989), (Bieber et al. 1999; Biber 2004), (Conrad & Biber, 2000). Duruş, ister konuşmacı, ister yazar duruşu olsun, başka bazı unsurların yanı sıra, herhangi bir konunun “gerçeklik kipi” (evidentiality), “düz kiplik” (epistemic modality), ve “yükümlülük kipi” (deontic modality) ile ifade edilmesini içerir (Biber et al 1999: 966, 972). Bu karşılaştırmalı çalışma, makalelerde yazar duruşunun sergilenmesini incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmanın amacı Türk, İspanyol ve Amerikan akademisyenlerin uluslarası hakemli bir dergide yayımlanan makalelerinde duruşlarını nasıl sergilediklerini araştırmaktır. Çalışmanın verisini Türk, İspanyol ve Amerikan akademisyenlerin yazdığı toplam 45 makalede kullanılan kip eylemleri oluşturmaktadır. Bu makaleler 1993 ve 2007 yılları arasında Social Behavior and Personality adlı dergide yayımlanmıştır. Bu makalelerin “Özet”, “Giriş”, “Yöntem”, “Sonuçlar ve Değerlendirme” bölümlerinde kullanılan kip eylemleri veri olarak kullanılmıştır. Başka bir yazardan doğrudanyapılan alıntılarda kullanılan kip eylemler çalışmada kullanılmamıştır. Veri olarak kullanılan eylemler Wordsmith Tools adlı bilgisayar programı ve araştırmacı tarafından belirlenmiştir. Bu eylemlerin makalelerdeki işlevleri araştırmacı ve ana diliİngilizce olan Amerikalı bir akademisyen tarafından birbirinden bağımsız olarak belirlenmiş ve belirlenen işlevler arasındaki tutarlılığın oranını tespit etmek için Spearman testi uygulanmıştır. Son aşama olarak Türk, İspanyol ve Amerikan akademisyenlerin duruşlarını ifade etmek için kullandıkları kip eylemlerin arasındaki nitel ve nicel anlamlı farkların belirlenmesi için Varbrul programından yararlanılmıştır. Verilerin nitel ve nicel incelemeleri sonucunda gruplar arasında önemli benzerlik ve farklılıkların olduğu gözlenmiştir. Bulgular kiplik kullanımında yazarın bağlı bulunduğu hem küresel hem de yerel söylem toplum geleneklerinin, yazarın kültür birikiminin, eğitim ve kişiliğinin önemli rol oynadığı göstermiştir. Bu çalışmada elde edilen sonuçlar göz önüne alınarak akademik yazında duruş sergilenmesi, akademik yazma dersleri ve İngilizcede kip eylemlerin öğretimine yönelik yansımalar üzerinde durulmuş ve önerilerde bulunulmuştur. | en_US |
