Şiddeti giderek artan direnç egzersizin oksidatif stres üzerine etkisinin direnç egzersiz antrenmanı yapan ve yapmayan bireylerde incelenmesi

Abstract

Akut direnç egzersizlerin (DE) oksidatif stres cevapları çelişkilidir ve “şiddet” – “kapsam” gibi bazı egzersiz bileşenlerin oksidatif stres ile ilişkisi tam olarak belirlenmiş değildir. Bu araştırmada (a) şiddeti giderek artan DE’in kan laktat düzeyine, farklı oksidatif stres belirteçlerine ve antioksidan savunma sistemine zamana bağlı etkisinin incelenmesi, (b) şiddeti giderek artan DE’in incelenen değişkenlere zamana bağlı etkisini DE antrenmanı yapan ve DE antrenmanı yapmayan genç erkek bireylerde incelenmesi, (c) oksidatif stres ve antioksidan savunma sistemi belirteçleri ile VO2maks DE antrenmanı yapan (DEA(+) gr: n=8, yaş: 25,50 ± 4,72 yıl, deneyim: 5,31 ± 3,40 yıl, 1TMK: 137,4 ± 19,9 kg) ve DE antrenmanı yapmayan (DEA(-) gr: n=8, yaş: 29,00 ±5,87 yıl, 1TMK: 110,5 ± 17,67 kg) gönüllüler araştırmaya katılmıştır. Oksidatif stres oluşturmak için bütün denekler bacak ekstansiyon DE testini 5 farklı ancak giderek artan şiddete uygulamıştır: 1) 1x17 tekrar %50 1TMK, 2) 1x14 tekrar %60 1TMK, 3) 1x12 tekrar %70 1TMK, 4) 2x5tekrar %80 1TMK, 5) 3 x 3 tekrar %90 1TMK, şiddetler arası 5 dk ve setler arası 90 sn dinlenme ile. DE şiddetlerin kapsamları eşitlenmiştir. Kan örnekleri testten önce (TÖ), her bir şiddetten hemen sonra (T%50, T%60, T%70, T%80 ve T%90), testten 30 dk (T30dkS), 60 dk (T60dkS) ve 24 saat sonra (T24sS) alınmıştır. Kan laktat, lipit hidroperoksit (LHP), ileri oksidasyon protein ürünler (AOPP), okside protein karbonil (PCO), 8-hidroksi-2-deoksiguanozin (8-OHdG), toplam glutatyon (GSH) ve süperoksit dismutaz (SOD) analiz edilmiştir. , bir tekrarlı maksimum kuvvet (1TMK) ve relatif kuvvet değerleri arasındaki ilişkinin incelenmesi ve (d) şiddeti giderek artan DE’de oksidatif stres belirteçleri için olası “eşik şiddet” değerinin araştırılması amaçlanmıştır. LHP seviyesi her iki grupta test sırasında önemli düzeyde artmıştır ve toparlanma periyodunda azalmıştır, T24sS LHP seviyesi TÖ LHP seviyesinden daha düşük bulunmuştur. Test sırasında AOPP seviyesinin azaldığı ve sonrasında arttığı gözlenmiştir. Toparlanma periyodunda T30dkS AOPP seviyesi TÖ ve 24sS AOPP seviyesinden önemli miktarda düşük bulunmuştur. PCO ve SOD her iki grupta önemli miktarda arttığı ancak 8-OHdG ve GSH seviyesinin DE şiddetinden etkilenmediği bulunmuştur. Sonuçlar incelenen değişkenler için antrenman durum (grup) x DE şiddet (zaman) etkileşimin istatistiksel olarak anlamlı olmadığını göstermektedir. Buna ek olarak, VO2max Araştırmaların çoğunda sadece bir veya iki oksidatif stres belirtecinin kullanılmış olması DE uygulamaların oksidatif stres cevaplarını açıklamakta yetersiz kalmaktadır. Ayrıca farklı DE şiddetleri oksidatif stres belirteçlerini farklı şekilde etkileyebilir. Sonuç olarak egzersiz kapsamı eşitlenmiş DE şiddetleri oksidatif stres cevaplarını antrenman yapan ve yapmayan bireylerde şiddetlendirmektedir.