Endüstriyel işitme kayıplarında impedansmetrik ve odyolojik araştırma

Abstract

İnsan kulağı için zararlı olduğu kabul edilen standartlar üzerindeki gürültüye maruz kalan işçilerde, gürültünün olumsuz etkilerini belirlemek amacıyla Eskişehir Lokomotif Makina Sanayii fabrikasında yapılan araştırmada; gürültü seviyesi 110 dB a olan loko-deneme ünitesinde haftada 4.80 saat, gürültü seviyesi 108 dB A olan sofaj-elektrik ünitesinde haftada 7.48 saat gürültülü ortamda çalışan 39 işçide bu araştırma yapılmıştır. Aynı fabrikanın gürültüsüz işyeri olan boyahanede 10 kişiyi örnekleme yöntemi ile seçerek kontrol grubumuzu oluşturduk . Fabrikanın gürültülü üniteleri olan loko-deneme, sofaj-elektrik ünitelerinde çalışan işçilerin 8 saatlik iş günü süresince 102-103 dB A lık gürültüye maruz kalan işçilerle eşdeğer gürültüye maruz kaldıkları saptanmıştır. Endüstriyel gürültüye bağlı işitme kaybında yaş ve çalışma süresinin birlikte etkin 2 faktör olduğu tesbit edilerek, özellikle 4000 Hz frekansta gürültüye maruz kalan olguların işitme eşiğinde belirgin düşme saptanmıştır. Aynı gürültüye maruz kalan olgularda oluşan sensorinöral işitme kaybında bireysel farklılıkların önemli düzeyde olduğu tesbit edilmiştir. Araştırma ve kontrol gruplarında tespit edilen işitme eşiği kayması ve stapes refleksindeki yorgunluk miktarı, kronik gürültüye maruz kalan olgularla gürültülü ortamda çalışmayan olgular arasında fark göstermemekle birlikte, gürültülü işyerinde çalışmayan olgularda geriye dönüşün (recovery) daha hızlı olduğu tesbit edilmiştir.