İlk trimester spontan abortus materyallerinde sitogenetik ve elektron mikroskobik analizler

Abstract

Bu araştırmada, Ağustos 1991-Eylül 1992 tarihleri arasında Anadolu Üniversitesi Tıp Fakültesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Ana- bilim Dalı ve Eskişehir Doğumevinde gerçekleşen gestasyonel yaşları 6 ile 12inci haftalar arasında olan 40 spontan abortus materyali (SAB) sitogenetik ve elektron mikroskobik analizlerle incelenmiştir. Araştırmanın sitogenetik analizler bölümünde direkt ve uzun süreli kültür yöntemleri karşılaştırılmış, hücrelerin mitotik aktiviteleri değerlendirilmiş, kromozom anomali insidansı ve anomali tipleri belirlenerek gestasyonel ve maternal yaşlar arasındaki ilişkiler belirlenmiş, kromozom anomalili abortus örneklerinin ultrastrüktürel özellikleri değerlendirilmiştir. Bu çalışma sonunda, koryonik villusların, trofoblastların bir hücre siklus süresi olan 36 saatlik kültürü ile yeterli ve kaliteli metafaz plağı 40 örneğin 38 tanesinde elde edilmiş ve direkt yöntemin en büyük dezavantajı ortadan kaldırılmıştır. Koryonik villusların uzun süreli kültüründe Chang, Ham's F-10 ve RPMI 1640 besiyerleri karşılaştırmalı olarak kullanılmıştır. Bulgulara göre CVS için RPMI-1640'ın daha verimli olduğu, bugüne kadar tüm kültürler için verimli besiyeri olarak belirtilen Chang'ın ise villus kültür- lerinde RPMI-1640'a alternatif olarak kullanılabileceği belirlenmiş- tir. Trofoblastların mitotik aktiviteleri ile gestasyonel dönem karşılaştırıldığında, hücrelerin; gestasyonun 10uncu haftasına kadar maksimum mitotik aktivite gösterdikleri, daha sona yavaş yavaş azal- dığı saptanmıştır. İncelemeye alınan 40 SAB örneğinin % 32.5 kadarında kromozom anomalisi saptanmıştır. Bu anomalilerde ilk sırayı trizomi(6 örnek) alırken, bunu monozomi X (4 örnek), tetraploidi (2 örnek) ve yapısal kromozom anomalisi (1 örnek) izlemektedir. Bu çalışmada saptanan kromozom anomali insidansının diğer çalışmalara göre düşükolmasının araştırma populasyonundaki genç annelerden kaynaklandığı düşünülmüş- tür. Bunun yanısıra monozomi X oranı bu çalışmada yüksek bulunmuştur ki bunun nedeni de yine genç annelerin çoğunlukta olmasındandır. Monozomi X gösteren örneklere ilişkin ortalama maternal yaş, gerek normal gerek anormal karyotipli örneklerin maternal yaşlarından daha küçüktür.