| dc.description.abstract | Kendine özgü bütünlüğü içersinde, toplumsal ve kültürel bir varlık olan insan, tüm eylemlerini özünde kendine dönüştürerek ilerlemektedir. Tarih boyunca cinsel eylemlerini de farklı anlayışlara yükleyerek, kendine dönüşüm çarkına yeni tatlar katarak yaşamıştır. Toplumsal baskı ve iktisadi yapılanmalar, kadın olgusunu, cinsel eylemler kapsamına sokup, erkeğin hegemonyasına dayalı bir kültürün sanatında, sanatçısıyla ve alıcısıyla ortak bir güç yaratmıştır. Cinsel güdülerinden korkup, kaçan kültürler, ket vurmanın yarattığı sonuçlarını, farklı alanlarda meydana gelen kültürel patlamalarda telafi etmeye çalışmışlardır. Toplumun tüm bu baskılarına karşın sanat, cinselliği dolaylı yollardan da olsa günceliğine almıştır. Bir iletişim alanı olan resim, cinselliğin ve erotizm imgelerinin kattığı renk ile kültürün değerlerine karşı gelirken, geleceğini tespit eden psikanaliz yaklaşımlara da ayna tutmaktadır. Erotik anlatım, resim alanında plastik değerlerin etkisinde, sanatçının üretim süresince yaşanan, küçük ölümlerin (Orgazmın) rengini, alıcısına uzatmaktadır. Sanatçının kendini bulma edinimi erotik imgelerle özleşirken, alıcı yaşamından bir kesit olarak gördüğü imgeler karşısında, bir hesaplaşmanın içine düşmektedir. Erotizmin bedensel dilinin, çizgi, renk, form ve biçimlerle resim alanına uzanışı, üreme içgüdüsünden tamamen uzaklaşıp, cinsel güdünün yaratım alanında, Eros'un attığı ok ile şekillenmektedir. Erotizmin resim ile iç içe geçişi, enmahrem anında bile, estetizmin kuralları arasında sınırlı kalmaktadır. Bu sınır yanlızca alıcısında sonsuz boyuta ulaşmaktadır. | en_US |
