Sanat ve tasarımda anamorfik görüntüler

Abstract

Yüzyıllardır yeni arayışlar içerisinde olan insanoğlu kendini ifade etmek ve düşüncelerini dışa vurmak için çok çeşitli yollar denemiştir. İzleyicinin, eserin bir parçası haline dönüşerek, gözlemlemeye devam ederek, “keşif yolculuğunu” sürdürmesi ve beklenenin ötesine geçmesi günümüze ait bir buluş değildir. Sanatçı ve tasarımcı sadece bugün değil, çok daha öncesinde de görünen ve görünenin ötesindeki gerçeklik ile ilgilenmiştir. Bilimsel buluşların ve teknolojinin getirileri ile kendi sahasını genişleterek, yenilikleri deneyimleme imkanı bulan sanatçı, mesajını iletmek kaygısını her dönemde yaşamıştır. Bakış açısını değiştirmek ve sürprizler yaratmak üzerine kurgulanmış hikayesi, seyirci ile buluştuğunda, ister kağıt üzerinden hayata aksın, isterse mekan ya da ekran, çıkarılan sonuç o mesajın söylemek istediği kadardır. Yazıyı, görüntüyü bir yemeğe eklenen bir malzeme gibi yoğurarak, kendi tarzını bilimsel gelişmeler eşliğinde sunan sanatçı ve tasarımcı rönesanstan itibaren anamorfik denemeler ile yepyeni lezzetler peşinde koşmaktadır. Tarihi 1400’ lü yıllara dayanan bu teknik, daha sonraları sinemada da kullanılagelmiş ve günümüzde de modern sanatçılar tarafından denenmiş ve geliştirilmiştir.

For centuries, human beings who are searching for new, have been trying to find various ways to express themselves and represent their thoughts. It is not an invention of present that the viewer turns into a part of the art piece, continues obverving, maintains “the voyage of discovery” and goes beyond the border of expected. Designers and artists are interested in the visibleness and the reality behind the visibilty not only today. Artist who can find the opportunity to enlarge his field and to experience improvements with the advantage of scientific inventions and developments in technology, always bears the concerns of transmitting the message in every period of history. When his story that is based on the idea of changing the point of view or creating surprizes, meets with the viewer and flows to life either from paper or screen and space, the conclusion will be as same as the message he wants to give. From renaissance till now, artist and designer is seeking for brand new tastes with anamorphic experiences by kneading the type and image like adding an ingredient to the meal and present his own style accompanied with scientific developments. Date of this technique which is based on 1400’ s have been used in cinema later and developed and tested by modern artists nowadays.