Ayrımcılığın özel bir alanı olan HIV Pozitif kadınlar ve çalışma hayatı: Bir netnografi çalışması

Abstract

HIV/AIDS salgını/pandemisi ortaya çıktığı ilk günden bu yana tüm dünyada bir sağlık sorunu olmaktan ziyade HIV Pozitif bireyler için dolaylı ve/veya direkt olarak fiziksel, duygusal, ekonomik, tıbbi bir ayrımcılık ve şiddet konusu haline gelmiştir. Birleşmiş Milletlerin düzenli olarak yayımladığı raporlara göre HIV/AIDS salgınından dünyada en çok etkilenen gruplar, kadınlar ve çocuklardır. Kadın ve çocuklar, HIV/AIDS tedavisine ulaşmak konusunda toplumdaki diğer gruplara göre daha dezavantajlı konumdadırlar. Bu noktada kadın ve çocukların, HIV statüleri nedeniyle sosyal ve ekonomik alanlarda tüm dünyada olduğu gibi Ülkemizde de ayrımcılığa uğradığı bilinmektedir. Birleşmiş Milletler ve Türkiye Cumhuriyeti Sağlık Bakanlığının raporlarına göre HIV/AIDS Türkiye’de dünya ortalamasının üzerinde bir artış hızı göstermektedir. Özellikle kadınların HIV ile enfekte olma konusunda büyük bir risk altında olduğunun vurgulandığı raporlarda Türkiye’de bu konuda ciddi bir önlem alınmaması durumunda HIV/AIDS’in yayılımın hızının ve vaka sayısının yükseleceği, HIV Pozitif bireylere yönelik ayrımcılık ve şiddet olaylarının artacağı vurgulanmaktadır. HIV Pozitif bireylere uygulanan “İnkâr, Damgalama ve Ayrımcılık Üçgeni” olarak bilinen toplumsal davranış yapısı HIV/AIDS’in yayılıma hızını artırmakta, HIV Pozitif bireylerin ayrımcılığa uğramasına neden olmaktadır. İnkâr, Damgalama ve Ayrımcılık Üçgeninin kırılması için HIV Pozitif kadınların iş hayatındaki sorunlarının tespit edilmesi gerekmektedir. Bu çalışmada konu ile alakalı olarak HIV Pozitif kadınlar ile görüşmeler gerçekleştirilerek HIV Pozitif kadınların ayrımcılığa maruz kaldığı alanlar tespit edilecek ve İnkâr, Damgalama ve Ayrımcılık Üçgeninin kırılması için çözüm önerileri tartışılacaktır.

Rather than a world wide health problem, HIV epidemic, since it had been existed, became a tool of direct or indirect physical, psychological, economic, and medical discrimination and violence. According to the regular publishings of the United Nations, women and children are the most disadvantaged group in HIV epidemic, in regards to the achivement of health services. At this point, it is known that women and children in our country come face to discrimination as well as in the World. In the data gathered by the United Nations and Turkish Republic Ministry of Health, the rising rate of HIV in Turkey is above than the average of the World. In the reports, in that especially women are the under the risk of being infected to HIV, HIV will spread rapidly and the discrimination and violence against the HIV Positive individuals unless Turkey does not take serious preventions. The social behaviour known as “Ignorence, Labeling, and Discriminatio Triangle” against the HIV Positive individuals leads to increase of HIV/AIDS epidemic rate and discirimination of HIV Positive individuals. To break down the “Ignorence, Labeling, and Discriminatio Triangle”, the problems of the HIV Positive women must be clarified in working life. In this study, interviews will be conducted to the HIV Positive Women to underly the discrimination areas of the HIV Positive women; and some prevention policies will be suggessted to break down the “Ignorence, Labeling, and Discriminatio Triangle”.