Halkla ilişkilerin toplumsal rolüne ilişkisel bir bakış: Sosyo-kültürel yaklaşım

Abstract

Halkla ilişkiler disiplinine liberal ve eleştirel yaklaşımların yanında bir üçüncü yaklaşım olarak sosyo-kültürel bakış açısından ve bu bakış açısının getirdiği yeni açılımlardan söz etmek mümkündür. Sosyo-kültürel perspektif mesleği sadece bir yönetim işlevi olarak değil, kültürel bir pratik olarak anlamların üretildiği ve dönüştürüldüğü bir etkileşim alanı vasfıyla konumlandırmaktadır. Bu doğrultuda Bourdieu’nun dünyaya ilişkin ilişkisel bakışının mesleği sosyo-kültürel bir perspektiften değerlendirmek ve kültürel aracılık niteliğini anlayabilmek noktasında yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Bu amaçla, çalışmada halkla ilişkilere sosyo-kültürel yaklaşım konusunda bilgi verilmiş, halkla ilişkiler uygulamalarını Bourdieucu bakışla değerlendirmenin mümkün olup olmadığı sorgulanmıştır. Bourdieu’nun yanlış tanıma kavramının ışığında halkla ilişkiler uygulamalarının iletişimsel mücadele alanında sembolik şiddetin yaratıcısı ve meşrulaştırıcısı niteliğinde olduğu, düşünür tarafından geliştirilen kavramların ve kavramlar arasındaki bağlantıların halkla ilişkilerin toplumsal işleyiş içindeki yerini ve önemini gözler önüne serdiği görülmüştür.

In addition to liberal and critical approaches to the discipline of public relations, it is possible to talk about socio-cultural perspective as a third approach and new developments brought about by this point of view. The socio-cultural perspective positions the profession not only as a management function, but as a cultural practice with the quality of an area of interaction in which meanings are produced and transformed. In this direction, Bourdieu’s relational view of the world is thought to be a guide to assess the profession from a socio-cultural perspective and understand its cultural intermediation role. For this purpose, statements about the sociocultural approach to the public relations were given, and the possibility of evaluating the public relations practices with the Bourdieuvian perspective was questioned in this study. In the light of Bourdieu’s concept of misrecognition, practices of public relations have been found to be responsible for the creativity and legitimacy of symbolic violence in the field of communicative struggle. The concepts and connections between the concepts developed by the philosopher reveal the importance and position of public relations in the social life.