Yabancı uyrukluların ve yerel halkın vatandaşlık süreçlerine yönelik görüşleri : Eskişehir örneği

Abstract

Araştırmada temel olarak Eskişehir'de yaşayan yabancı uyrukluların Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığına sahip olmayı isteyip istemedikleri ve Eskişehir yerel halkından yabancı uyruklu komşusu, çalışanı veya iş arkadaşı olan kişilerin bu konuya yaklaşımları incelenmiştir. Araştırma nitel yönteme dayalı olarak desenlenmiştir. Araştırmanın katılımcıları için amaçlı örneklem ve kartopu yöntemi kullanılmıştır. Böylece çalışma grubunu 9 Iraklı, 8 Suriyeli, 6 İranlı, 5 Afganistanlı ve 2 Somalili olmak üzere toplamda 30 yabancı uyruklu ve bu yabancı uyrukluların komşuları, işverenleri veya iş arkadaşlarından 30 kişi olmak üzere toplam 60 kişi oluşturmuştur. Bulgular, Eskişehir'deki yabancı uyruklu katılımcıların neredeyse hepsinin Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı istediğini ortaya koymuştur. Yabancı uyrukluların birçoğu, Türkiye'yi çeşitli nedenlerle yakın gördükleri için ve daha iyi yaşam koşullarına erişmek amacıyla vatandaşlık istemektedir. Eskişehir yerel halkının birçoğunun ise yabancı uyruklulara Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı verilmesine karşı çıktığı görülmüştür. Karşı çıkanlar, genel olarak kendilerinin ekonomik olarak ikincilleşeceği düşüncesiyle vatandaşlık verilmesini istememektedir. Eskişehir yerel halkından, yabancı uyruklularla günlük yaşamda iletişimi daha fazla olan veya kendisi daha önce benzer deneyimlerden geçmiş olanların çoğunun ise yabancı uyruklulara Türkiye Cumhuriyeti vatandaşlığı verilmesi konusuna daha olumlu yaklaştığı görülmüştür.