| dc.description.abstract | Yeni dünya tasarısının çıpasızlık çevresinde düzenlenen yaşam modeli ve yaptırımları arasında sıkışan insanın, bugün özgürlük arayışlarının seyri değişmiştir. İnsan özgürlüğü kendi içsel yaşamında, yalnızlığında bulmuştur. Modern dünyanın bulanıklaşan sınırlarında insanın yitirdiği aidiyet alanlarını geri kazanma çabası olarak, yalnızlığını yaşadığı ev ve içindeki nesne, eşyalarla kurduğu ilişkisi önem kazanır. Ev ne kadar belli sınırları içeren bir yapı ise de insanın yeni dünyada günlük yaşamı içinde kaybolan değerleri ve yabancılaşma hali, onu ev ve eve ilişkin varlıklarla dolaysız olarak geliştirdiği ilişkilere yöneltir. İnsan sanat aracılığıyla da dolaysız bir ilişki kurduğu için sanat, ev ve ona ilişkin varlıklar ile ortaklık kurar. İnsanın ev ve eve ilişkin varlıklara olan yöneliminde, tasarlanan yaşamda maruz kaldığı hal ve olgular önemli görülmüştür. Yaşamın anlam ve değerinin hızlı dönüşümü sonucu, insanın mevcut paradigmaları kırma arzusu onu günlük yaşam, ev ve eve ilişkin varlıkların potansiyellerini keşfetmeye yöneltmiş ve onları ilham veren yaratıcı bir kaynağa dönüştürmüştür. Bu araştırmada sanatın; performans, video, fotoğraf, heykel, resim, mimarlık, dijital teknik ve yöntemlerini içeren disiplinler arası pratiklere yer verilmiştir. Form ve bedensel deneyim alanı olarak ev ve ona ilişkin varlıkların yeniden kavranması noktasında heykelin yaşamla bir ilişkilenme yöntemi olarak nasıl ifade bulabileceği araştırılmıştır. Güncel sanatta üç boyutlu ifade içinde açığa çıkan; absürd, komedi ve tiyatral diller gibi aşırı duyguları içeren kolektif ve bireysel üretimlerde, ilham verici form, eylem ve tavırlara odaklanılmıştır. | en_US |
